Kışkırtma şiddet doğurur...
Şiddet, şiddeti besler...
Tırmanan şiddet, ülkeyi sivil ya da askeri darbeye götürür!

***

Diktatörlük sevdalısı her iktidar, muhalefeti şiddet kullanmaya iter...
İter ki, kendisi de buna karşı devlet şiddeti kullanarak herkesi sustursun!
Tarih, muhalefeti yeterince kışkırtamayan faşist iktidarların, muhalif kılığında yaptıkları ve yaptırdıkları provokasyonlarla doludur..
Çünkü şiddete başvuran her eylem grubu, hem kendini yok eder hem de toplumu tam bir karabasana sürükler!

***

Türkiye yukarda belirttiğim genel ilkelerin hepsinin yaşanmış olduğu, büyük bedeller ödemiş bir ülkedir:
12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 askeri darbelerinin gerekçeleri hep şiddet eylemleridir...
Darbeler sonrasındaki mahkemelerin kesinleşmiş saptamalarına göre, solda da sağda da can alan kurşunlar, aynı tabancalardan çıkmıştır...
Yine mahkemelerde belirlendiği gibi, şiddet uygulayan gruplar içinde, kışkırtıcı ajanlar, sadece eylemci olarak değil, lider olarak bile yer alabilmişlerdir!

***

AKP iktidarı, Başbakan Erdoğan, uzun bir süredir gerilim politikası uygulamakta...
Özellikle mezhep üzerinden kışkırtıcılık yapmaktadır....
Bu kışkırtıcılık, nefret söylemleriyle de desteklenmekte, toplumun çeşitli kesimleri, birbirine karşı öldüresiye düşmanlaştırılmaktadır.
Barışçı, demokratik kitle eylemlerine molotofkokteyli atanların sızması, iktidarın bu politikasını güçlendirecek, ülkeyi felakete daha hızlı sürükleyecektir!
Zaten aşırı, orantısız şiddet kullanan, bu arada pek çok ölüme yol açmış olan polise yönelik olarak Başbakan Erdoğan’ın söylediği “Nasıl sabrediyorlar, anlayamıyorum” sözleri, demokrasinin şiddet sarmalında yok olması gibi bir felaketin, bilinçli bir politika sonucu oluşturulduğu izlenimi vermektedir.

***

Türkiye ciddi bir şiddet kışkırtıcılığı kıskacındadır yeniden:
İster iktidardan gelsin, isterse muhalif gruplardan ya da muhalif görünenlerden, her türlü şiddet kışkırtıcılığına hayır!