Geçen hafta Dünya Kupası, spor medyasını adeta esir aldı. Herkes Fas takımının büyük başarısını, Fransa-İngiltere maçını konuştu durdu. Spor günümüzde tartışmasız kitleleri sürükleyen en önemli olgu. Ben bu yoğun gündemde gözden kaçan bir projeyi sizlere aktarmak istiyorum. Hafta içinde Alman Basketbol Federasyonu 10 yıllık, yanlış okumadınız 2032’yi hedefleyen bir program açıkladı. Biz önümüzdeki haftanın maç programını öğrenmeye çalışırken adamlar nelerle uğraşıyor! Olsa olsa bu kadar hızlı organize olmamızdan dolayı bizi kıskanıyorlardır diye düşünesim geldi. Şaka bir yana sizlerle kaba hatlarıyla bu projeyi paylaşmak istiyorum.

En düşük bütçesi 3 milyon Avro olan kulüpler baz alındığında, her iki yılda bir 500 bin Avro artırıma giderek 2032’de bütçelerini ikiye katlamak zorunda olacaklar. Şu anda en az 3 bin 500 kişi kapasitesi olan salonların kademeli olarak önce 4 bin 500’e daha uzun vadede şehir nüfusunun yüzde 1’ine ulaşması hedefleniyor. Bu kriterleri yerine getiremeyen kulüpler lige katılamayacaklar.

Projede sosyal medyanın “kulüpler tarafından” daha aktif kullanımı, taraftarların sürekli bilgilendirilmesi ve bunun tam güne yayılması şart koşuluyor. “Bak şu yaptıklarına” diyeceğimiz bir plan da yapmışlar: Şimdiden 2032’deki Play-Off formatını da değiştirmişler. İlk 6 takım otomatik olarak katılacak son iki takım Play-Out ile belirlenecekmiş! Daha neler. Bir de üstüne üstlük bir sosyal sorumluluk projesi çıkarmışlar başımıza. Almanya’daki 15 bin ilkokula ve öğrencilerine basketbolu daha fazla sevdirmek için önümüzdeki on yılı bir nevi seferberlik dönemi ilan etmişler. Bu ne acele (...) 

Bizim en az onlar kadar potensiyelimiz var. 6-14 yaş arası gençlerimizin içinden geçenleri okuyalım. Ülke olarak başarıya, en önemlisi olanaklara açlığımız onlardan daha fazla. Beslenmesiyle, eğitimiyle, sağlığıyla böyle projeler yapabiliriz. Gençlerin “Bize güvenin, imkânları sağlayın, onları alt ederiz” diye seslendiklerini duyar gibiyim. Spor tartışmasız önümüzdeki yıllarda tam anlamıyla bir yaşam biçimi olmaya aday. Bari bu kez treni kaçırmayalım!