Bu derbi için arzulanan sonuç beraberlikti pek çokları tarafından. Böylece hem Galatasaray fazla arayı açmayacak hem de son iki yılın şampiyonu Beşiktaş zirveye yakın bir yerlerde tutulacaktı. Ve futbolumuzda heyecan(!) daha uzun süreli devam edecekti. Ama öyle olmadı; futbolun fendi galip geldi. Bunu Beşiktaş Lig’de de Şampiyonlar Ligi futbolunu oynayarak elde etti. Ve yine Şenol Hoca’nın nihayet Oğuzhan’ı üçlü orta alana koyması da Beşiktaş’ın paslı etkili oyununa dönmesinin bir nedeniydi. Ama bu kez de Talisca kesilmişti. Yani Oğuzhan mı, Talisca mı ikilemi mi yaşanacaktı bundan böyle? Karşılaşma ev sahibi açısından iyi başladı; Kara Kartallar oyunu başından beri domine etti. Galatasaray tarafının çimleri bayağı bir yıpranmıştı mesela. Oğuzhan’lı üçlü orta alan fark yaratmıştı Beşiktaş’ta. Ama biraz şanssızlık, biraz ceza alanına acele şişirilen toplar gol getirmedi Kartal’a. Siyah - Beyazlılar ilk yarının sonlarına doğru baskıyı daha da artırdı. Hatta Oğuzhan’ın fena halde penaltı kokan pozisyonundan gol çıkabilseydi eğer devreyi önde de kapatabilirlerdi. Ama 2. yarıya golle girdiler; ceza alanına gönderilen yüksek top Muslera’nın elinden kaçınca ve Cenk’in fırsatçılığıyla. Ardından kilit açıldı adeta ve çok net pozisyonlar elde etti Beşiktaş. Hani kaçırması atmaktan daha zor olanlardan. Hele 66’da Q7’nin kaçırdığı bir pozisyon vardı ki..
Gomis’le girdiği pozisyonlarda bayağı hırpalanan Tolgay’ın çıkması yerine Medel’in girmesi de orta alan üstünlüğünü bozmadı Siyah - Beyazlıların. Çünkü Medel orta alanda da oynayabilen bir oyuncuydu. Bu baskıya dayanmak zordu; Tosic’le 2. golde gelince Galatasaray çöktü Beşiktaş şahlandı. 3. golde uzatmalarda geldi. Sonuçta Siyah - Beyazlılar çok üstün oynadıkları maçta tarihi skoru kaçırsalar da üç puanı üç golle hakkıyla kazandılar.