Beşiktaş için zor zamanda zor maçtı. Zor zamandı, çünkü giden çok kilit oyuncularının yerlerini henüz dolduramamıştı. Transfer haberleri üst üste geliyordu ama onların bu maça faydası yoktu.
Zor maçtı, çünkü rakip Konyaspor’du.
Yani geçtiğimiz sezonun en iyi iki takımının mücadelesi olacaktı bu karşılaşma.
Bu arada İzlanda milli marşının yuhalandığı statta İzlandalıların tezahüratlarının kullanılması ilginçti.
Gollerle başladı maç. Önce Konya Bajic’le sonra Beşiktaş Olcay’la golü bulduğunda 14. dakikasıydı daha. Konya golünde Beşiktaş savunması yine çok edilgen kaldı. Beraberlik golünde ise Olcay arka direğe çok iyi sızdı.

Tolgay kopuk kaldı
Sonra taraflar birbirlerine alan vermeyerek birbirlerini engellediler. Pozisyon azlığında, Konyaspor’un 4-4-2 şeklinde dizilip alan daraltan futbolu ile Beşiktaş’ın bir türlü tempo yakalayamamasının etkisi vardı. Tolgay, Atiba ve Oğuzhan’dan kopuk kalıyordu. Her şeye rağmen gayet dostane gidiyordu mücadele. Ta ki ilk yarının uzatma dakikalarına kadar. Hakem verdiği ve vermediği faul kararlarına itiraz eden Konyalı oyuncular tansiyonu yükselttiler.

Oğuzhan ve Necip
2. yarı faul kararları azaldı, tempo arttı. 53’te Beşiktaş çabuk çıktığı pozisyonda Beck ender asistlerinden birini yaptı, Cenk ilk kez ortaya çıktı; topu ustaca indirip ağlara yolladı. 60’ta ise Konya kornerini Beşiktaş savunması seyrederken Bajic seyretmedi: 2-2.
Oğuzhan’ın 63’te sakatlanması ve 82’de Necip’in kırmızı kartı oyuna Konya’nın hakim olmasına, net pozisyonlar yakalamasına yol açtı. Sonuçta Beşiktaş bildik oyununu ancak ağır çekim sahaya yansıtabildi. Konyaspor ise son on beş dakika hariç rakibi durdurmayı düşünmekten atağı unuttu. Ve iki sistem takımından kopuk kopuk futbol çıktı.