AKP fabrika ayarlarına dönsün mü? Peki, dönerse liberaller de dönsün mü? Bence AKP de liberaller de hiç zaman yitirmeden dönsünler. Fehmi Koru Cumhuriyet’te yayımlanan söyleşide formülünü yazdı; “AKP’nin gerilememesi için tek yol var” diye ısrarla vurguladı; “böyle giderseniz kaybedersiniz, başlangıçta yaptığınız ittifaklarınızı tazeleyin, fabrika ayarlarınızla dönün” dedi. İyi güzel de nasıl dönülecek fabrika ayarlarına? İttifaklar nasıl tazelenecek? Peki, liberaller ne diyor bu işe? Dönecekler mi fabrika ayarlarına?

***

Ben bilmem; onlara sormak gerekiyor. Bildiğim şu sıralarda AKP ile ilgili güzellemeler, yol yordam göstermeler, CHP’ye “inat etme, yola gel” diyen, Erdoğan’ı sıkıştırmaktan vazgeçmesini tavsiye edenler çoktur. Bizim gazetede de Nuray Mert CHP-AKP koalisyonunun ısrarlı savunucularındandır. Öyle düşünüyor. Ben ise, bu koalisyonlar konusunda pek yazma gereği duymadığım için, hani yanlış anlaşılma olmasın, sık sık yapıldığı gibi “işte Cumhuriyet yazarları da AKP - CHP koalisyonunu savunuyor” kapsamına girmemek için yazma gereksinimi duyuyorum; yoksa ne yaparlarsa yapsınlar, kursunlar kurmasınlar, oralarda değilim, girmiyorum bu işlere. Beni ilgilendiren yanı; seçmenlerin önemli bir kesiminin Erdoğan’ın başkanlık istemine, ısrarlı ısrarına “hayır” demiş olması, bizim “cezalık” manşetlerin gerçeklerin peşine düşmesi, GYY’mizin, yazarlarımızın adliye saraylarında nöbet tutmasıdır; uzun mu oldu cümle, olsun; işte ben o nedenle fabrika ayarlarına hızla dönsünler, şu son zamanlarda karışmış olan saflar yeniden belli olsun diye nefes nefese konuşuyorum, koşuyorum, koşturuyorum, seviniyorum, çabuk olsun istiyorum.
Destekliyorum yani Fehmi Koru’yu da, Nuray Mert’i de.

***

Destekliyorum; çünkü “olmaz olmaz demeyin, olmaz olmaz”; AKP ile gerçekleşecek bir “demokratik restorasyonun” tadı yeni icat “kabak bayıldı” gibi olur ki, gurme kitaplarına geçeceğinden hiç kuşku duymuyorum. Ne yapmak gerekiyor bunun için? Zor değil, AKP’ye itiraz etmemek yeterlidir; çünkü “AK Partisi’nden Erdoğan’ı feda etmeyi talep etmek olmaz bir iştir, zira AK Partisi Erdoğan demektir.” Ne isteyecek o zaman CHP? Hiçbir şey istemese yerinde olacaktır da, işte feda edilebilecek birtakım işler bulunabilir elbette. Dış siyasette mesela. Ama benim zaten bu konularda AKP’nin tez zamanda kendini doğrultacağına ABD’ye olan “güvenim” nedeniyle itikadım tamdır. Yoktur CHP’ye ihtiyacı AK Partisi’mizin. CH Partisi’mizin de işte “büyük oldu koalisyonumuz” diye sevinmesi yetecektir aslında.

***

Hepsinin anahtarı fabrika ayarlarıdır. Dönsünler bir an önce; şu karışıklık sona ersin, “muhafazakâr liberal”, “kendini solda sayan liberal”, “serbest piyasanın gerçek liberali” diye uğraşıp durmayalım, olsun bitsin bu iş. AKP fabrika ayarlarına dönsün, takıyye zamanlarına baştan başlayalım; liberallerimiz de gönül rahatlığıyla destek versinler “devrim” günlerine; bir iki liberal belki “olur mu canım daha yeni gelmiştik buralara” deseler bile Fehmi Bey de, Nuray Hanım da ikna edeceklerdir onları. Bak işte son anda mevzileri hiç terk etmeyen Mahçupyan da destek verdi ki, artık kim dursun karşılarında. Katılıyorum, destekliyorum, inanıyorum, güveniyorum, seviniyorum; iyidir fabrika ayarları, dönsünler bence bir an önce...

____________________________

Düzeltme: “Yaşar Kemal: Orhan’ı Demirel’e yedirmem” başlıklı yazımda yer alan “Cibalide küçük bir lokanta işleten Orhan Kemal” ifadesinin yanlış olduğunu belirten iletilerle ilgili olarak Demir Özlü, düzeltmelerin haklı olduğunu açıkladı. “Farklı bir tümce kurmaya çalışırken anlam kaymasına elverişli bir tümce doğdu. Orhan Kemal hiç lokanta işletmedi. Lokanta TİP üyesi Mustafa Kutlu’ya aitti. Onu da tanıyorum” dedi. Bu önemli hatayı düzelten Işık Öğütcü, Semih Poroy, Selim Mahmutoğlu ve Arif Keskiner’e teşekkür ediyorum.