\n\n\n

İçeride sarı donuk ışıklar, dışarıda esintili bir sonbahar...

Muğla Devlet Hastanesi.

Yıl 1978...

Marmaris’te sabah denize girmiş, kumların üzerinde bir süre uyumuştu.

Birden göğsünde önce bir ağrı, ardından sanki bir ton ağırlığında baskı.

Durumu kavradı, Handan Selçuk’un yardımıyla hemen Muğla Devlet Hastanesi’ne kaldırıldı.

İzmir’den Muğla’ya kaç saatte gittiğimi anımsamıyorum.

Sarı donuk ışıklı loş odada İlhan Selçuk yatıyordu, karşı odada ise Handan Selçuk...

Sanki kalp krizi geçirmemişti İlhan Ağabey. O gece uzun uzun konuştuk.

Ben otele gittim...

***

İki gün sonra ambulansla Muğla’dan Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’ne getirdik, Doç.Dr. İlhan Soydan’la birlikte.

O zaman 53 yaşındaydı İlhan Selçuk...

İlk karşılaşmam ve tanışmam 1962 yazında olmuştu.

Ateş Nesin’le birlikte Cumhuriyet’e gidip çalışmak istediğimi söylemiştim.

Verdiği yanıt şu olmuştu:

“Arkadaşlarımla bir konuşayım, ancak yaşın da daha çok küçük, önce okulunu bitir!”

Pek çok anım var 1966’dan 2010’a değin...

Kimi acılar, hüzünler, kopuşlar yaşadık bu uzun süreçte...

Aramızdaki ilişki hiçbir zaman bireysel çıkar üzerine değildi.

O beni iyi tanırdı, ben de onu...

***

Ergenekon’dan gözaltına alınışını bir türlü içine sindirememişti.

Bunu hiç ama hiç belli etmedi...

Hastanede yattığı sürece onunla sık sık görüştüm, düşüncelerini sordum...

Anlatmaya başlardı.

Bir süre sonra yorulur, şöyle derdi:

“Sen benim ne düşündüğümü bilirsin bu konuda, gerisini sen yaz...”

Bir hastane odasında, yaşam ırmağının köprüsü üzerinde düşlerini çoğaltırken anlattıklarını not alır, bir gün sonra yazardım.

21 Aralık 2009’da çıkan yazımdan bir bölüm:

“Hikmet şunu mutlaka yaz... Anadolu’yu yurt belleyen insanların benliklerine düşmanlık tohumları serpmek, emperyalizmin oyununa gelmek demektir.

Bunun için herkes lafını söylerken dokuz kez yutkunmalı, düşünmeli ve düşüncesini tartmalı.

Ortadoğu halklarının birbirini boğazlamasından çıkar sağlamak için gözlerini açmış bekliyorlar. Anadolu’da çıkacak her çatışma onların bilançolarına kâr olarak yazılacak.

Çok açık söylüyorum, bunlar PKK’ye destek verip Türkiye’de kargaşa çıkarmak isteyeceklerdir. Şovenizm tehlikelidir. ABD emperyalizminin oyununa gelmeyelim.”

***

İlhan Selçuk, 1991 yılında “İnsanlaşma ve İlkelleşme” başlıklı bir yazı yazmıştı... O yazısında bağnazlığı ve şovenizmi anlatırken şöyle diyordu:

“Anadolu’da Kürt’ün yüreğini incitecek laftan kaçınmalıyız. Kimi zaman insan bilmeden bu işi yapar. Bir söz, bir bakış, bir deyim, bir tutum, bilinçdışına taşmış eğitim, yaralı bir yüreği büsbütün dağlar. Onun için Kürt kardeşlerimizle PKK’yi aynı kefeye koyamayız.”

İlhan Selçuk’la 2009 yılının sonlarında hastanede görüşürken en sık söylediği ise şuydu:

“Terörle mücadele edelim, ama her Kürt yurttaşımızı, kardeşimizi potansiyel terörist olarak görmeyelim.”

***

İlhan Selçuk, yaşamı boyunca Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarının canlarıyla, kanlarıyla kurduğu laik demokratik cumhuriyete, Aydınlanma Devrimi’ne sahip çıktı.

Irk, dil, din, mezhep ayrımcılığı yapmadı...

Bir gazeteci, yazar, bilge ve gönül insanıydı İlhan Ağabey...

Onu anlayabilmek için kitaplarını okumak gerek!