\n\n\n

ESKİŞEHİR - Yıl 1984... İşte Trabzonspor’un şampiyon kadrosu: Şenol Güneş, Turgay Semercioğlu, Necati Özçağlayan, Bahattin Güneş, Şenol Ustaömer, Lemi Çelik, Osman Denizci, Hasan Vezir, Hasan Şengün, Serdar Bali, Güngör Şahinkaya, İsmail Hakkı, Kemal, K.Osman, Sinan, İhsan, Mustafa, Mehmet, Gökhan, Levent… Başkan: Mehmet Ali Yılmaz, teknik kadro: Ahmet Suat Özyazıcı (teknik direktör), İlyas Akçay (antrenör), Özkan Sümer (altyapı sorumlusu), Ömer Uzun (amatör takım çalıştırıcısı)… F.Bahçe’nin 5 puan önünde mutlu sona ulaşmışlardı. Bu tarihten önce başka lig şampiyonlukları yok mu? Var. Hem de çok. Ligde 3 kez arka arkaya da şampiyonluğu elde ettiler. Cumhurbaşkanlığı ve Başbakanlık Kupası’nı da kazandılar.

Yukarıdaki isimleri neden sıraladım? Çünkü bu futbolcular Trabzonspor’un şampiyon olduğu son kadrodaydı. Bir daha Bordo - Mavililer kupayı kucaklayamadı, sevinç gözyaşlarını dökemedi, mutlu olamadı. Hele 1996 yılında Trabzon’da F.Bahçe’ye yenilerek kaybettikleri bir maç vardı ki; Karadeniz ekibinin taraftarları hiç unutmamıştır bu karşılaşmayı. Ben de dün gibi anımsıyorum. Aradan yıllar geçti, 1984’te dünyaya gelen çocuklar bugün üniversiteyi bitirdi, Trabzonspor aradaki süreçte ‘bakır’ dan da olsa lig kupasını alamadı. Şimdi Trabzon kenti, Trabzon’a bağlı ilçeler, köyler, kasabalar yeniden şampiyonluk havasına girdi, her biri inanmış mutlu sona. Hem de o kadar hazırlanmışlar ki; dönüşü olmayan bir yoldalar. Kaşkollarını, atkılarını, bayraklarını sandıklardan çıkarmışlardı.

Peki ya dün gece... Kimbilir belki de Eskişehir beraberliğini hiç hesaba katmamışlardı. Son 5 maçta aldıkları 1-0’lık galibiyetler, hep ‘sancılı’ olmuştu. Çünkü üretken değillerdi. Bunun nedeni ise kötü futboldu. Atatürk Stadı’nda bir kez daha yinelediler aynı oyunu. Gerçi son haftalarda zirvedeki takımlardan iyi futbol beklemek olanak dışı bir şey ama şampiyonluğu istiyorsanız ne yapıp edip, maçları kazanacaksınız.

Trabzonspor, Eskişehir karşısında ne doğru dürüst mücadele etti ne koştu ne de gol aradı. Bunların hiçbiri olmayınca da çok önemli iki puan kaybetti. Baktım; maçtan sonra yine de bu skora sevinen Bordo - Mavili oyuncular vardı. Çünkü Eskişehirspor özellikle 2. yarıdaki futboluyla galip gelebilirdi. 90 dakikaya fazla eleştirim olmayacak. Eskişehirspor, daha diri ve daha akıllı mücadele etti. Üzüldüler, bu çok doğal. Kazanabilecekleri bir maçtı. Şimdi liderlik için F.Bahçe’ye şans doğdu. Zirve yarışı yeniden başladı. Gözler Buca’ya çevrildi.