Eskişehir-Trabzon maçındaydım. Zor virajdı Bordo - Mavililer için. Endişelerim vardı. Trabzonspor, son 5 maçını futbol oynayarak değil şansın yardımıyla kazanmıştı.1-0’lık skorlar bunun kanıtı. Nereye kadar sürecekti böyle? Ama kent ve Türkiye’nin dört bir yanındaki yandaşları, inanmış, kabullenmişlerdi erkenden şampiyonluğu... Olmadı, en tehlikeli virajda, Şansal Büyüka’nın da ifade ettiği gibi acı bir fren yaptı, direksiyonda oturmayı tehlikeye attı. Şampiyonluğu isteyen takım iştahlı olmalı. Hiç kimse koşmadığınız, topa vurmadığınız, mücadele etmediğiniz, çok hata yaptığınız bir maçta gelip “Siz yapamıyorsanız, biz yardımcı olalım” demez.

Trabzonspor’u hiç bu kadar kötü görmemiştim.Taraftarının inandığı şampiyonluğu futbolcuların maalesef hissetmediğini gördüm. İnansalardı; durum şimdikinden çok daha değişik olurdu. Eskişehir’de bırakın aldıkları 1 puanı, maçı dahi kaybedebilirlerdi. Burhan’a, Batuhan‘a atamadıkları goller için teşekkür etsinler. Kalecileri Tolga’yı da alnından öpsünler. Bugün üç puan öndeler ancak bu önemli bir avantaj değil. Nasıl F.Bahçe’nin Bursa karşısında kaybettiği puanlarla haftalardır başı ağrıdıysa; şimdi aynısını Trabzon yaşayacak.

Zirveye yeniden hareket geldi. F.Bahçe mutluluğa, Trabzonlu mutsuzluğa büründü. Sarı-Lacivertlilerin Buca ile oynayacakları 90 dakika hem zor, hem kolay. Ama İzmir takımını yabana atmayalım. En büyük şanssızlıkları, antrenör değişimleri. Bir takıma aynı sezon içinde çok sayıda antrenör değişimi yaramıyor. Bugünkü mücadele F.Bahçe için deplasman sayılmaz. Ha Saracoğlu, ha İzmir Atatürk Stadı. Bucaspor’un matematiksel olarak halen ligde kalma şansı var. Ancak terazide Sarı - Lacivertliler çok ağır basıyor. Niang’ın olmayışı bence dezavantajlı bir durum değil. Caner, Cristian, Emre ceza sınırında. Kart gören haftaya İstanbul BŞB. maçında yok. F.Bahçe 3 puan alırsa lider olacak, puan kaybederse zirvenin koltuğunda Trabzonspor oturmaya devam edecek. Yarış güzel geçiyor. Cuma gecesi F.Bahçe bekleyendi, şimdi roller değişti. Bekleyen Trabzon oldu.

\n\n