Yazıma F.Bahçe taraftarından söz ederek başlamak istiyorum. Defalarca bu taraftarın çok büyük olduğunu dile getirmiştim. Bugün yine söylüyorum. Şöyle 8 ay geriye gidersek yani Aziz Yıldırım’ın cezaevine girdiği dönemle; günümüze kadar olan süreçte gösterdikleri inanılmaz destek, birliktelik ve duruşları kelimenin tam anlamıyla takdire şayan bir durumdu. Abartmıyorum, dünyada benzeri var mıdır acaba? Gelelim ikinci hassas konuya: Bilindiği gibi F.Bahçe Kulübü ‘destek’ amaçlı ‘tahvil’ işine girdi. Hiç zaman kaybetmeden 29 Şubat’ta F.Bahçe Sportif AŞ’nin ihraç ettiği iki yıl vadeli 100 milyon TL nominal tutarlı, değişken faizli tahvillerin ‘satış’ startını verdi. Gazete ilanları şu, bu vs... Tahvilin ne olduğunu günümüzde bilen de var, bilmeyen de... Açıkçası kafamda soru işaretleri oluştu (Tutar, tutmaz gibisinden).

Bu arada Sarı - Lacivertli ekibin asbaşkanlarından Ali Koç ve Cihan Kamer’den açıklama geldi; “Bu rakamı kısa vadeli borçlarımızda ve yakın zamandaki giderlerimizde kullanacağız.” Türkiye’de ilk kez, bir spor kulübü şirketi tahvil ihracında bulunuyordu. Koç’u dinlemeye devam edelim; “Mümkün olan her yerde başarılı olmak gerektiğini herkes biliyor. Bir kurumun tahvil ihracında bulunabilmesi için sanılanın aksine finansal durumunun kötü değil son derece sağlam olması gerekir. Kulüp olarak yüzde 49 oranında hisse satmak gibi bir şansımız da vardı ancak biz bunu istemedik hisse satışımızı yüzde 15’te tuttuk. Hisselerimizin yakın zamanda daha da değerleneceğini düşündüğümüz için hisse satma yolunu tercih etmedik ve tahvil çıkartmayı uygun gördük.”

İhraç, F.Bahçe Sportif AŞ’ye banka faizlerinden daha düşük bir maliyetle kaynak yaratmakla kalmıyor, aynı zamanda satın alan taraftarları ve yatırımcılarına devletin çıkardığı tahvillerden yaklaşık 3 puan daha yüksek faiz getirisi imkânı sunuyordu. Peki ne oldu biliyor musunuz; F.Bahçe’nin muhteşem taraftarı bir büyük başarıya daha imza attı. Hem de öyle böyle değil. Piyasaya sunulan tahviller iki gün içinde kapış kapış bitti ve beklenen ‘100 milyonTL’lik satış gerçekleşti. “Süre uzasın” diyenler olmuş. Nasıl bir tüketim, şaka gibi. Kulüp taraftarına resmi sitesinden teşekkür etti, övgüler yağdırdı. Haydi söyleyin kim yapar bunu? Bana göre işin sırrı; taraftarın gönülden bağlılığı, renk aşkı ve sonsuz sevgisi.

Voleybol Bayanlar Şampiyonlar Ligi’nde final-four’a kalan Sarı - Melekleri buradan bir kez daha kutluyorum, tebrik ederken de serzenişte bulunmadan yapamayacağım. Her yıl inanılmazı başarıyorlar ama karşılığında yeterli ilgiyi göremiyorlar. Futbolu, basketbolu (erkekler) solladılar. Lütfen değerleri bilinsin.

İstemenin önemi

Hangi meslekte olursanız olun; başarı için çok çalışmanız gerekir. Bu, yeri gelir zaman alır ama sonuç önemlidir. İyi işler yaptığınızda herkes sizi över. O zaman aldığınızın karşılığını da veriyorsunuz demektir. Hepimiz tanıklık ediyoruz; büyük kulüplerde para kazanmak kolaydır. Oynasanız da oynamasanız da; bir iki top sektirdiğinizde cebiniz dolmaya başlar. Bence bu ‘ucuz yollu’ para kazanmaktır. Ama alın teri, emek varsa iş helal paraya döner. F.Bahçe aylardır sahada yoktu. Futbolcuları vurdum duymaz, giydikleri formanın farkında değillerdi. Paralarını mı alamıyorlardı? Hayır, söz konusu değil. Ücretleri ödeniyor, hepsinin altında lüks arabalar ve evler var. Diğer yanda insanımız ekmeğini taştan çıkarıyor. Olmaz, işe saygı duymak gerekir...

Dün gece F.Bahçeli oyuncular, işlerine saygı gösterdi. Koştular, mücadele ettiler, şık goller attılar, az hata yaptılar, formalarını ıslattılar, aldıkları paranın hakkını verdiler. İşte profesyonellik bu olmalı. Kötü isim söyleyemem, kaleci Volkan’dan en uçtaki Sow’a, takım olarak üst seviyeye çıktılar. Demek istenince oluyormuş. G.Birliği belki böyle bir skoru hiç beklemiyordu. Erken yedikleri gol, tabii ki tüm planlarını altüst etti. F.Bahçe fazla alan bırakmayınca; varlık gösteremediler.