HDP milletvekili adayı, yetmez ama evetçi, yanılmış pişmancı Cengiz Çandar, bir Kürt partisi olarak değerlendirdiği HDP’de “Türk dekoratif unsurlar”ın da bulunduğunu söylemiş.

Bu durumda, kendisi ve bir diğer HDP adayı Hasan Cemal’i; necefli maşrapa, şerbet ibriği ya da nakışlı hamam tası gibi mi göreceğiz?

TURGUT ÖZAL MÜZESİ

Turgut Özal Müzesi, cümbür cemaat, şen şakrak, güle oynaya, hoplaya zıplaya, papatya hanımefendi Semra Özal eşliğinde açıldı, biliyorsunuz.

Açılışa katılan çok değerli siyaset büyüklerimizin gözünden kaçmış olabilir, müzede yoksa eklenmesi gereken birkaç eşya ve belgeyi anımsatalım ki unutulmasın:

-“Anayasa bir kere delinmekle bir şey olmaz” özlü sözü.

-İşçilerin türettiği “Çankaya’nın şişmanı, işçi düşmanı” sloganı.

-Devlet Planlama Teşkilatı’nda aptes alırken kullandığı takunyalar.

-Halkın emeği ve birikimleriyle kurulmuş kamu iktisadi teşebbüslerinden geriye kalmış toz.

-Bugün tek adam sisteminin ilk uygulaması olan başkancılığın uygulama balonu.

-Baba Bush ile Türkiye üzerine pazarlıklar yürüttüğü telefon.

-İskenderpaşa cemaatinin kurucusu, Nakşibendi şeyhi Mehmet Zait Kotku’nun ve müritlerinden Hafize Özal’ın Süleymaniye Camisi haziresine gömülmelerine ilişkin kararname.

-CIA desteğiyle kurulan Komünizmle Mücadele Derneği’ne üyelik belgesi.

-Sümen altı edilmiş yolsuzluk dosyaları.

-“Ben zenginleri severim” demecinin yer aldığı ses kaseti.

-Türkiye’yi 12 Eylül faşist darbesine taşıyan, halkı yoksullaştıran, devleti egemenlerin karşısında diz çöktüren 24 Ocak ekonomik kararlarının tam metni.

-Fethullah Gülen’in arananlar listesinden çıkarılmasına ilişkin talimat. Dahası var ama müzeye sığmaz.

DERT ETMEYİN SİZ 

Saray’dakinin her sözünde bir cevher var:

“Bu ülkede ne soğan ne patates ne salatalık derdi var.”

Doğruya doğru...

Bu ülkede soğan da patates de salatalık da bol.

Soğanın kilosu 3 liraydı. Şimdi 30 lira.

Patatesin kilosu 7 liraydı. Şimdi 20 lira.

Salatalık 10 liraydı. Şimdi 25 lira. Derdi tasası olmayıp parası olan patatesi de soğanı da salatalığı da alıp afiyetle yiyor.

Üstelik, tabağına 400 liralık eti de koyuyor.

Doğruya doğru...

Bu yüzden dertlenmeyip yiyenler ve de yemeye devam edecek olanlar “Doğru zaman, doğru adam” diyorlar.