İstanbul büyük bir değişim yaşıyor. Sanırım en son Bedrettin Dalan’ın belediye başkanlığı döneminde böyle büyük projeler yapılmıştı.

O zaman da birdenbire kentin sahilleri doldurulmuş, yürüme yolları yapılmıştı.

Şimdi de kentin her yerine tüneller kazılıyor, yeni yerleşim alanları hatta deyim yerindeyse kentler kuruluyor, metro hatları açılıyor, yeni yollar, otoyollar, geçitler, köprüler yapılıyor.

Eski semtler yeniden elden geçiyor. Kimi yerlerde gökdelenler yükseliyor, dev çarşılar, siteler, yerleşim alanları yaratılıyor.

Tüp geçit, üçüncü köprü projeleri var.

Hatta eğer bir ara fazlasıyla gürültü kopartan ama şimdilerde unutulan “yüzyılın projesi” de düşünülürse kent yeni bir çehreye bürünecek.

Evleri, semtleri, arsaları değerlenenler memnun. Ne yapılırsa yapılsın giderek daha da beter hale gelen trafik sorunu nedeniyle kentin üstüne yeni bir kent çıkılsa kimsenin itirazı olmayacak...

***

Ara sıra fazlasıyla göze batan bir durum olunca “kentin silueti bozuluyor,” türünden tartışmalar çıksa da pek bir şey fark etmiyor.

İstanbul dünyanın en eski, en önemli tarihi kentlerinden biri.

Örneğin Londra, Paris gibi kentler de nüfus olarak çoğalıyor ama buralarda kentin ancak dışına yeni binalar yapılıyor.

Bu türden efsanevi kentlerin hangisi böyle birkaç yıl içinde neredeyse tümüyle başka bir çehreye bürünür?

Üstelik biz kenti yenilediğimizi, depreme karşı bina stokunu değiştirdiğimizi, sağlıksız yerleşimleri ortadan kaldırdığımızı, yoğun nüfus için zorunlu yerleşim alanları açtığımızı söylerken tümüyle farklı anlayışlarda yapılar oluşturuyoruz.

Binaların pek azı dışında karakteri korunmuyor. Yeni yapılanlar çevreye uyumlu mu, değil mi diye sorulmuyor. Bir tarafta eski taş bir bina, bir tarafta cam bir gökdelen, hemen yanında derme çatma bir dükkân...

***

Yalnızca İstanbul değil, dünya coğrafyasının en değerli sahil beldeleri, tatil yöreleri de birkaç yıllığına seçilen belediye başkanları ve meclislerinin kararlarıyla bir anda kendi yapısından çıkıp bambaşka bir çehreye bürünebiliyor.

Her gün kalktığımızda yeni bir kazıyla, yeni dev inşaatlarla, birdenbire burnumuzun dibinde açılıveren bir tünelle, oradan buradan bağlanan yollarla, büyük alışveriş merkezleri ya da toplu konutlarla, sitelerle karşılaşıyoruz.

İstanbul gibi bir kentin bütün yapısını değiştiren bu projeler hiç tartışılmıyor bile.

Oysa benzer Avrupa kentlerinde bir yapının üzerine tabela asılması, bir yolun değiştirilmesi, bir otelin ışıklandırılması bile uzun tartışmalara yol açıyor.