Beşiktaş’ın Galatasaray’a dün akşamki denli büyük üstünlük sağladığı bir maça çok uzun zamandır tanıklık etmedik, varsa da belleklerimizden silinmiş olmalı. Almeida, Quaresma ve Simao’nun vuruşları bu düzeyde oyuncuların kaçırmayacağı gol durumu cinsindendi. Oyun Beşiktaş’ın lehine birinci devrenin ilk yarım saatinde bitebilirdi. Galatasaray neden bu denli edilgen oynadı, yer yer Beşiktaş atakları karşısında çaresiz kaldı? Yanıtı sır değil ve çok net bir biçimde görünüyordu oyun akışı içinde. Sarı - Kırmızılı takımın en yaratıcı oyuncusu Melo savunmanın önünde sanki kesicilerini korumak için oynuyordu. Onun önünde orta alanı işler hale getirme görevini üstlenmiş Selçuk İnan ve Ayhan Akman geri ve yan paslara dayalı bir anlayış ortaya koydular. Ayhan’ın geri pas ustası olduğunu biliyoruz. Selçuk da geleciğin Ayhan’ı sanki. Bu ikili takımı ileri taşıyamayınca Engin Baytar ve Kâzım kanatlarda işlevsiz kaldı, takım olarak savunmada kalmayı kanıksadı.

Beşiktaş’ın kanatları etkin bir biçimde kullanmasının yanında Almeida’nın da yüksek toplardaki zamanlama üstünlüğü Siyah - Beyazlı takımı ileride tuttu. Quaresma atakları geciktirse de karşıt yarı alanda topu oyalayıp Beşiktaş’ın yerleşmesini sağladı, Simao, İsmail Köybaşı’nın da yardımıyla Eboue’yi sürekli açmaza düşürdü. İleride top tutamayan bir takım karşıtına baskı kurması bir yana oyuna yön bile veremez.

En iyi yerli transfer olarak bilinen Selçuk İnan’ın niteliksiz oyunu G.Saray için önemli bir sorun. Bir başka sorunda Melo’nun saldırgan tutumu... Hakemi protesto eden eldiven fırlatmasının neden ikinci sarı kart olmadığını Cüneyt Çakır’a sormak gerekir. Neyse ki Fatih Terim onu oyundan alarak sorunu kökünden çözdü. Beşiktaş’ın sayılmayan golü de temizdi ve Çakır gibi bir hakeme bu golü geçersiz saymak yakışmadı. Maçta gol olmasa da oyunda fark yaratan Beşiktaş’tı. Bu futbol farkı da Beşiktaşlı yandaşlar için gönenç kaynağı oldu. Stada alınmayan Galatasaraylılar ise kaygılandı...