BİR acının anlatılmasının ne ölçüde acı vereceğini tahmin edebilir misiniz? “Öyle şey olur mu”, öğrendikçe anlıyorsunuz ki, galiba öyle bir şey var. Hangi acıyı anlatmanın daha çok acı verdiğini mutlaka bilmemiz gerekiyor: Acaba anlatılınca dinleyene daha çok mu acı çektiriliyor? Yoksa, yazıyla anlatılınca okuyanın çektiği acı daha az mı olur?
Bu yazıyı yazarken bile bunun önemi büyük oluyor; dikkatli davranmazsanız, hiç istemiş olamayacağınız acılar çektirebilirsiniz insanlara. Bereket, bu yazıda anlatılacak olayda acı çeken kişi ne benim bildiğim bir kişidir ne de sizin.
Olay şu: Polis işkencesinden geçmiş bir hukukçunun annesi, oğlunun çektiği acıyı dinlemenin acısına dayanamayıp intihar etmiş.
İnsan hakları ihlalleri arasında en çok tepki çekenin “işkence” olduğunu duymuşsunuzdur herhalde. Gerek fizik acısıyla gerekse tarzıyla ondan kötüsünün olmadığı anlatılır bilim kitaplarında.
Poliste işkencenin daha da çirkin olduğunu anlatmaya gerek var mı?
Bütün bunların eski zamanlara ait masallar ya da hikâyeler olduğunu düşünmeniz gereken bir çağda böyle bir olayın bugünlerde kendi ülkenizde yaşanmış olmasına üzülünmez mi? Türkiye ki, önemli devrimlerden geçerek bugünlere gelmiş olmakla övünen insanların ülkesidir, böyle bir ülkede bu çeşit haberleri duymak bile utanç verici değil mi?