BIKKINLIK verici anayasa tartışmalarının olumlu olumsuz yeniden gündeme geleceği şu günlerde bu konunun kıdemli, deneyimli ve bilimli insanlarınca söylenenleri dinlemenin hiç mi yararı yoktur? Hele bu iş için Meclis’teki dört partinin temsilcilerini bir araya getiren sözde “uzlaşma komisyonu” bile bir türlü uzlaşamamışsa...
Öte yandan, iktidar partisi “uzlaşma olmadığına göre biz kendi metnimizi yazar, halkoylamasıyla onaylatırız” demekte.
Oysa, anayasa hukukunda en çok söylenen söz de anayasaların birer “toplum sözleşmesi” olması ve toplumun kendi temsilcilerinin yaptığı kurallarla kendisini bağladığı metinler olarak benimsenmesi biçimindedir.

Alanın geçerli bilimcileri, anayasa hukukçularıdır; yani araştırmak, öğrenmek, bilgilerini derinleştirmek, yeryüzündeki örneklerini inceleyip ve üniversitelerde öğretmek üzere bu hukuk dalını seçmiş ve ömürlerini buna vermiş olanlardır. Ülkemizdeki sayıları, akademik yaşamın çeşitli basamaklarında çalışan yüzlerce kişiyi kapsamakta. Bunlar arasından süzülerek gelen üç anayasa hukuku profesörünün, yani Dr. Erdoğan Teziç, Dr. Fazıl Sağlam ve Dr. Necmi Yüzbaşıoğlu’nun da katıldığı bir açıklama geçen 23 Nisan günü kamuoyuna duyuruldu.

Bu gazetede de yayımlanan ortak metinde şu iki tümce dikkat çekici: “Anayasa yapımında önemli olan, anayasanın değişen iktidarları kapsayacak bir kalıcılığa sahip olmasıdır. Bu da ancak ‘toplumsal anlaşma’ ile sağlanabilir. Anayasa Uzlaşma Komisyonu’nun bir yılı aşkın süredir yürüttüğü yeni anayasa çalışmalarında bir sonuca ulaşılamaması Türkiye’de yeni bir anayasa yapabilmenin hukuki zemininin ve siyasi ikliminin olmadığını göstermiştir.”

Ne kadar doğru, ne kadar basit, değil mi?

Tabii, herkes için değil de yalnız kendi iktidarınızı sürdürmek için anayasa yapıyorsanız, o başka.
Peki, herkes için anayasa hiç mi yapılmayacak? Yapılacaksa nasıl yapılmalı?
Metinde bunun da kolay ve basit ipuçları var, ama kısa ve doğru açıklaması bir başka yazıda.