Yunanistan’la ilgili son yazımızı “çeşitleme”ye ayıralım...

İpsala sınır kapısından çıkıp Selanik’e doğru giderken uyarmışlardı:

- Dedeağaç tarafında dikkat et. Askeri araçlar sık geçer. ABD’nin bölgedeki üsleri sürekli genişletiliyor!

ABD’nin Yunanistan’da bilinen dokuz üssü var. Bunu kime karşı kullanacağı, Türkiye’nin hedef olup olmadığı sürekli konuşuluyor. Rusya-Ukrayna savaşı, daha doğrusu Rusya-NATO savaşı gösteriyor ki önümüzdeki dönem Ege bir başka hat olacak!

Ecevit 1990’lı yıllardaki sohbetlerimizde konu Ege’ye gelince şunu söylerdi:

“Türkiye ile Yunanistan araya başka bir ülke almadan sorunlarını baş başa görüşse tümünü çözer!”

Bunu Selanik ve Atina’da bir kez daha gördük. 

***

Hani gençliğinizde bir dönem oturduğunuz semtler vardır. Yıllar sonra gittiğinizde her şey tanıdık gelir. Selanik 26 yıl sonra yine böyle bir duyguyu yaşattı. Hamzabey Camisi’nin, Bey Hamamı’nın yanından geçip Sebil Kafe ile karşılaşınca elbette böyle düşünüyorsunuz. Atatürk’ün doğduğu evi geçen hafta paylaşmıştık.

Selanik’ten Atina’ya gidişte büyük bir orman yangını ana yolları kapattı. Yan yollardan gitmek gerekiyordu. Az ötemizdeki yangın hava sıcaklığını 40 derecenin üzerine çıkardı. Keşanlı Hüseyin ve Murat’ın kullandığı iki TIR’ın ortasında sabaha karşı Atina’ya girdik.

Atina’daki Türkiye Büyükelçiliği, Yunanistan Cumhurbaşkanlığı binasının az ötesinde, caddenin iki yakasındaki binada. İki yakada da bayrağımız olunca, Yunan basını zaman zaman, “Cumhurbaşkanı Türk bayrakları arasından geçerek işe gidiyor” diye yazıyormuş.

Büyükelçilik binasında ara salonun bir köşesi Atina’da şehit edilen diplomat ve görevlilerimize ayrılmış. Galip Özmen ve kızı Neslihan Özmen, Ömer Haluk Sipahioğlu ve Çetin Görgü’nün yan yana fotoğrafları aynı zamanda şunun altını çiziyor:

Dünyada diplomatları sistematik olarak en çok hedef seçilen ülkeyiz!

Büyükelçilik 1. Müsteşarı Onur Katmerci, yıllar önce Atina’da öğrenciyken büyükelçilik binasına çat kapı gelip, “Bi görmek istedim” demiş. Biz oradayken Büyükelçi Çağatay Erciyes’e vekâlet ediyordu. 

Atina’nın pek çok semti iki ülke arasındaki mübadeleden izler taşıyor. Keseryani bunlardan biri. Kayseri’den buraya göçen Rumların yerleştiği beldenin bir başka özelliği de belediye başkanının hep Komünist Parti’den olması. Yemekleri ise Kayseri’yi aratmıyor.

***

Selanik’te Atatürk’ün doğduğu evin dış duvarına Yunanistan yönetimi tarafından konan plakette Atatürk için şu tanım yapılıyor:

“Türk milletinin büyük müceddidi ve Balkan İttihadı’nın müzahiri...”

Atatürk’ün Balkan Antlantı’nı ve Sadabad Paktı’nı kurup Türkiye’nin etrafında bir barış halkası oluşturması çevre ülkeler için de refahın ve huzurun artması demekti. 

Bugün ise Yunanistan’ın sırtını AB’ye ve son dönemde de ABD’ye dayayıp Türkiye’ye karşı daha fazla hak elde etme politikası var. Türkiye de komşularla barış politikasından uzaklaştı.

Oysa haritaya bakınca Ege’nin iki yakasının bir araya gelmeden Türkiye ile Yunanistan’ın iki yakasının bir araya gelmeyeceği aşikâr. İki tarafta da bu yönde siyaset üretecek politikacılara gereksinim var. 

Bunun görünür gelecekte olması zor ama yine de hayalini kurmak gerek. Pire-Sakız feribotunda sabaha kadar sirtaki oynayanların Anadolu kültüründen farkı yoktu.