AKP ile demokrasisi rayına oturmuş ülkeler arasındaki farklardan biri şu:
Bu ülkelerde serbest olan bizde yasak, bizde serbest olan onlarda yasak!
Çağdaş demokrasilerde ülkeyi yönetenlerin nefret konuşması yasaktır, bu kesin bir kuraldır. Bizde serbest.
Çağdaş demokrasilerde hükümetlerin medyaya karışması yasaktır. Bizde serbest. Hatta serbest ötesi, hükümet kendine ait medya organları kuruyor. TRT olmuş Tayyip Radyo Televizyonu; TMSF olmuş Tayyip’e Medya Sağlama Fonu.
Çağdaş demokrasilerde seçim süreçleri çok hassastır, iktidar partisine ayrım yasaktır. Bizde serbest. Üstelik AKP’den aday olana, onun propagandacısı olarak yanına cumhurbaşkanı veriyorlar!
Çağdaş demokrasilerde vergi sistemi adil ama uygulama katıdır, bunun dışına çıkmak yasaktır. Bizde ise vereni mahvet, vermeyeni affet sistemi var.
Çağdaş demokrasilerde milyonlarca öğrencinin kaderini belirleyen sınav sistemi yerleşmiştir. Bununla oynamak yasak denecek düzeyde olanaksızdır. Bizde ise her Milli Eğitim Bakanı, beraberinde 3-5 portatif sistemle geliyor. Her şey serbest.

***

Yukarıda verdiğimiz örneklerin tersi de fazlasıyla var.
Çağdaş demokrasilerde iktidarları, ülkeyi yönetenleri eleştirmek serbesttir. Bizde yasak. Hele Cumhurbaşkanı’na hoşlanmayacağı bir şey söylemeye gör, kendini hapiste bulursun.
Çağdaş demokrasilerde sosyal medya evrensel ilkeler çerçevesinde serbesttir. Bizde ise her an yasak duvarına çarpmaya adaydır.
Çağdaş demokrasilerde savunma hakkı en az suçlama hakkı kadar kutsaldır. Bu hakkın kullanılması olabildiğince serbesttir. Bizde ise vatandaşın bu hakkı kullanması bir yana, avukatların görevini yapması bile yasaklar çerçevesindedir.
Çağdaş demokrasilerde anayasa, yasalar özgürlükleri, serbestlikleri sıralar. Bizde ise anayasa daha çok “ama”yasa gibidir. Her özgürlüğü “ama” diye başlayan başka bir tanımla sınırlar, yasaklar getirir.
Çağdaş demokrasilerde üniversite öğrencilerinin kendisini ifade hakkı alabildiğine serbesttir. Bizde yasak. Kantin hakkı bile hükümeti devirme girişime dönüşebiliyor.

***

Son olarak sosyal medya ortamının tüm yelpazesinin saatlerce karartılması aklımıza yukarıdaki yasakları ve serbestlikleri getirdi.
AKP, gücü zayıflayan, iktidarı kaybetme korkusu içine giren her partinin yaptığını yapıyor.
Topluma her türlü yasağı uygulayıp kendisine her türlü serbestliği getiriyor.
Çağımıza iletişim çağı adı veriliyor. Bilginin en çok üretildiği ve en çok yayıldığı bir çağdayız. Böyle bir dönemde sosyal medyayı yasaklamaya girişmek, Balkanlar’dan gelen hava dalgasının topraklarımıza zararlı olacağı gerekçesiyle ülkeye girişimini mahkeme kararıyla yasaklamak gibi bir şey.
Allah AKP’ye akıl versin diyeceğiz ama “ak”ında işi bırakıyorlar.
“Ak”ım derken neler demiyorlar.
Yas-akım gibi...