Basın özgürlüğü düşmanı ülkeler arasında baş sırada yer alıyoruz…

Suudi Arabistan, Özbekistan, Kazakistan, Türkmenistan gibi azılı diktatörlüklerle birlikte Batı müttefiği olup da basın özgürlüğünü fütursuzca ihlal eden ülkeler arasında Türkiye…

Batı’da…

Avrupa Konseyi üyeleri içinde “ifade özgürlüklerini en çok ihlal eden ülke” olmak gibi bir “şeref madalyası” var…

Ben bu bilgileri nereden buldum?

“Tutuklu Gazete”den…

Hatırlarsanız 2012 başında demir parmaklıklar arkasında tutuklu bulunan gazetecilerimiz, “Tutuklu Gazete” diye bir gazete çıkartmıştı…

Türkiye’de o kadar çok gazeteci demir parmaklıklar ardında tutuluyor ki bir araya geldiklerinde boydan boya bir gazeteyi dolduracak kadar büyük bir ekip oluşturabiliyorlar….

‘Kafka’nın böcekleri gibiyiz’

Türk basını adına tarihe yüz karası belge olarak kalacak bu gazetenin sayfaları arasında Mustafa Balbay, Soner Yalçın, Tuncay Özkan, Yalçın Küçük gibi isimlerinden sık söz edilen ünlülerin yanı sıra daha az tanıdığımız imzalar var.

“Barış Açıkel” mesela…

Tutuklu Gazete’de “Kafka’nın Böcekleri Gibiyiz” diye bir yazı yazmış…

Yazının altına “Kandıra 2 No. lu F-tipi cezaevi. C5-80 Koğuşu Kocaeli” diye o tarihteki adresini koymuş. \t

Böyle…

Kafka “teşbihi” artık dillere pelesenk olan bir deyim haline geldi.

Niçin yargılandığını bilmeyen “Dava”nın Josep K’sı ya da durduk yerde hamamböceği olarak uyanan “Dönüşüm” ün Gregor Samsa’sı gibi çok büyük bir kâbus ortamının kurbanına dönüştü gazeteciler…

Hatta yalnız gazeteciler de değil...

Okuma yazma faaliyeti ile ilgili herkes aynı “Kafka vari kâbusun” parçası.

On gün önce “Le Monde”da “Türkiye’de özgürlüklere büyük hapis” başlığıyla yayımlanan “Aydınlar Bildirisi” bu yüzden; “Akademisyenler, araştırmacılar, yayıncılar, öğrenciler ve gazeteciler üzerinde artan yargı baskısıyla hegemonya kuran AKP…” diye başladığı bildiride; “Binlerce öğrencinin geleceğinin… Kafkavari suçlamalar nedeniyle” tehlikede olduğunu belirtiyor, demir parmaklıklar ardında 771 öğrencinin tutuklu bulunduğunu söylüyordu…

Aynı bildiride “terör suçundan sanık dünyadaki tutukluların üçte birinin Türkiye hapishanelerinde!” olduğu açıklanıyordu.

Hafsala alıyor mu?

Yeryüzünün tüm “terör tutuklularının üçte biri” Türkiye’de!

Neden?

“Çünkü” diyor “Le Monde” bildirisi: “Yasa, terör suçuyla silahlı eylem bağlantısı kurmak yerine, düşünce ve ifadeyi suç sayıyor… Hapishanelerdeki nüfus, Türkiye’de sekiz yılda yüzde 250 artış kaydetti. Bu nüfusun yüzde 40’ı hükümsüz tutuklu… AKP, askeri diktalardan miras kalan baskıları yok etmek yerine, o baskıyı muhaliflere yöneltti.”

Bu mantıkla bugün Türk hapishanelerinde 100’ü aşkın gazeteci çile dolduruyor. Böylelikle Türkiye, dünyanın en kalabalık ülkesi Çin’den bile daha çok sayıda gazeteciyi kilit altında tutarak Paul Auster’a varana dek sağır sultanın konuştuğu feci “rekor”lara imza atıyor.

“Görünmeyen duvarlar”

Bu dehşet cehenneminden yakayı zor kurtaran Ahmet Şık “içerinin” ve “dışarının” halini iyi bilen bir gazeteci olarak; “Benim şimdi özgür olduğumu söylüyorlar” diye konuşuyor:

“Ama dört duvar arasından çıktığım yer ‘görünmeyen duvarlara sahip’, sınırları çok net biçimde çizilmiş daha büyük bir hapishane oldu. Artık Türkiye’de iktidar olan zihniyet, kendileri gibi düşünmeyen hiç kimseye yaşam alanı tanımak istemiyor.”

Şakaları hiç yok yani…

“Özgürlükçü yeni anayasa”(!)nın tartışıldığı ortam budur.

Böyle bir ortamda AKP Anayasa Komisyonu’na, “basın özgürlüklerini” biraz daha sınırlayan bir madde teklif etmiş.

Madde uyarınca; “özgürlükler”(?), “milli güvenlik, kamu düzeni, genel ahlak, ailenin korunması…” gibi gerekçelerle daha da “sınırlanabilecekmiş”…

Yapılan zaten bu değil mi?

Türkiye Yayıncılar Birliği’ nin her yıl yayımladığı “Yayınlama Özgürlüğü Raporu”nu açın bakın…

Açılan davalarda “müstehcen içerik”ten tutun, “dini değerleri aşağılamaya” kadar Anayasa Komisyonu önerisi içinde düşünülen her gerekçe var.

William S. Burroughs’un “Yumuşak Makine” isimli eserinin çevirmeni ve yayıncısına “müstehcen içerik”ten dava açılmış örneğin.

Metis’in bir ajandası “dini değerleri aşağılamaktan” dava konusu olmuş…

Fazıl Say’dan hiç bahsetmiyorum.

Son bir yılda “469 kitabın toplatıldığı, yasaklandığı ve yargılandığını” belirten rapor, “açık ve örtülü baskının” her türünü zikrediyor.

Hal böyleyken…

“Yetmez ama evet”çi arkadaşlarımız henüz yeni kuşkuya kapılıyorlar…

Hasan Cemal mesela dünkü yazısında sormuş:

“Darbe dönemlerinde askerin kurduğu ‘basın düzenini’ getirme sırası bu defa (yoksa/acaba???) Ak Parti iktidarının mı?... İnsanın aklına demokrasiye ‘asker freni’nden sonra şimdi de ‘sivil freni’ mi sorusu takılıyor?”

İlahi Hasan!

Üsküdar’da sabah oldu! Sen hâlâ orada mısın?