Galatasaray’ı hırpalayan ve TT Arena’da ilkyarıda puan koparan Eskişehirspor, son 3 iç saha (Ordu’yu güç bela yendi, Mersin’e puan verdi, Kayserispor’dan 3 yedi) maçında taraftarlarını fazlaca üzmüştü. Kupada tam tersi hafta arası Mersin’i deplasmanda farklı yenerek Fenerbahçe’nin yarıfinaldeki rakibi oldu. Çarşamba günkü kupa sınavında saklanan 3 oyuncu ve kaptan Servet’in 11’e katılması Ersun Yanal’ın uzun zamandır istediği kadroydu. Cezalı Fatih Terim’in, Ümit Davala’ya emanet ettiği ekip de Galatasaray’ın olması gereken 11’ydi. Bu kaliteli kadrolardan, kora kor mücadele ve aynı zamanda kaliteli bir karşılaşma çıkacağına kesin gözle bakıyordum. Tek şüphem, Ersun Hoca’nın, TT Arena’daki kapalı savunma ve ani kontrataklı oyununda ısrarcı olacağı mıydı? Evet, bu oyun düzeni yine revaçtaydı ama hücum ağırlıklı bir kadro sahada olduğundan Galatasaray’ı ani çıkışlarla çok sarstılar. İlkyarı genelde gol girişimleri (Hürriyet-Necati-Erkan ile kaçırılan fırsatları) Eskişehirspor ağırlıklıydı. Galatasaray bakıldığında çift santrforlu gözükse de, kenarları kapatmakla görevli Amrabat’la üçlü hatta zaman zaman Sneijder’in gelişiyle dörtlü hücumcuya döndü. Ne var ki, hazırlık bölgesinde sadece Selçuk-Melo ikilisinin kalışı Galatasaray’ı bu alanda tesirsiz kıldı. Fakat kaptan Servet’in sakatlığının tekrar nüksetmesi, Yanal’ı savunmada format değişimine itti. İşte bu değişkenlik Galatasaray’ın işine yarayabilirdi. Nedeni ilkyarının forvetteki tehlikeli ismi Burak, Amrabat çıkıp 4-3-1-2’ye dönülünce; Sneijder ve Drogba’dan destek alır ve daha rahat gol bulabilirdi. Ancak Eskişehirspor, Kamara-Necati ve Erkan Zengin ile sıklıkla gelir oldu Galatasaray ceza sahasına.

Yalnız her iki takım adına bu kadar forvet ve golcü bolluğunda; ileri derecede gol kısırlığı yaşanması; maçtaki en dikkat çekici olaydı. Şöyle notlarıma bir göz gezdirdim; tehlikeli bir pozisyon, fırsat harcayan bir tek oyuncuyu bırak; golcü dahi yok derken Nuhiu 88’de ‘Ben kaçırdım işte’ diye bağırdı ama tabelayı yine değiştiremedi ki...

\n