Bir büyük kayıp ile karşı karşıyayız... Türk tiyatrosu ve sinemasına uzun yıllar hizmet veren Hadi Çaman’ın, ölümü dolayısıyla oyuncu, oyun yazarı, yönetmen, sahne koyucu olarak Türk sanat yaşamında yerimin doldurulmayacağı, sanat dünyamızda örnek bir insan kişiliğiyle anılacağı belirtiliyor. Hadi Çaman, bir süredir ALS rahatsızlığı dolayısıyla İstanbul Ziverbey’de kaldığı bir bakımevinde solunum yetmezliği ve kalp rahatsızlığı dolayısıyla yaşamını yitirmişti. 65 yaşındaydı. Karacaahmet Mezarlığı’nda toprağa verildi... Teşvikiye’deki Yeditepe Oyuncuları Sahnesi’nde düzenlenen, tiyatro dünyasından, aralarında Ülkü Tamer, İzzet Günay, Haldun Dormen, Gencay Gürün, Metin Serezli ve Nevra, Göksel Kortay ve Erol Keskin’in de bulunduğu, sunuculuğunu oyuncu Reha Bilgen’in yaptığı törende Dilek Türker, Suna Keskin, gazeteci Rengin Uz, Gülsen Tuncer, Füsun Önal, Yıldız Kenter, Ercüment Balakoğlu, Tuna Arman, Orhan Alkaya ve Nedim Saban’ın yanı sıra Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül’ün konuşması... Dilek Türker’in Türk sanatçılarını çölde çiçek açanlara benzettiği konuşması, bazı insanların dünyayı güzellemek için üretmek amacıyla yaşadıklarını belirten konuşması... Suna Keskin’in Hadi Çaman’ı “Rüzgâr Adam” lakabıyla tanıması ve sürekli koşuşturan, hiç kimseden yardımını esirgemeyen biri olduğunu söylemesi... Gülsen Tuncer ise Hadi Çaman’ın amatörlere verdiği desteği, cömertliği, çalışkanlığı ile anılması gerektiğini ve iyi bir sanatçı olmanın yolunun iyi bir yurttaş olmaktan geçtiğini ve bunu da Hadi Çaman’ın çok iyi becerdiğini belirtti. Füsun Önal sabah Çaman’a “Kelebekler seninle olsun” diye cep telefonu iletisi gönderdiğini söylerken, Yıldız Kenter “Hadi Çaman’ın bu kalabalığı görseydi mutlu olacağını” dile getirdi. Orhan Alkaya, Yeditepe Oyuncuları’nın bundan sonra ne olacağı konusunu gündeme getirmesinin ardından, bu tiyatronun “Hadi Çaman Tiyatrosu” adıyla yaşaması gerektiğini söyledi. Son olarak söz alan Mustafa Sarıgül ise sahnenin yaşatılması için ellerinden geleni yapacağını belirtti. Çaman’ın Türk bayrağına sarılı tabutu, çalışma arkadaşlarının yaptığı saygı geçişinin ardından alkışlarla Teşvikiye Camisi’ne uğurlandı. Hadi Çaman cenaze namazının ardından toprağa verildi.

Müşfik Kenter:

“Çok sevdiğim biriydi. Çok değerli bir sanatçı idi. Bir arada çalıştık. Yazık oldu. Çok genç öldü. Yapacağı daha çok iş vardı.”

Haldun Dormen:

“Öğrencim olarak başladı. 1962 yılında Dormen Tiyatrosu’nun sınavını kazandı. 10 yıl süreyle birlikte çalıştık. Tiyatroyu gerçekten çok sevdi. Bütün hayatı boyunca sürdürdü. Hayatında neredeyse tiyatrodan başka bir şey yoktu. Çok iyi bir dost idi. Herkesin yardımına koşardı. Çok iyi ve çok önemli bir tiyatrocuyu olduğu kadar, çok iyi bir dostu da kaybettim.”

Zeynep Oral:

“Hadi Çaman, kendisinden daha çok, yaptığı işi ciddiye alan sanatçılardandı. Tiyatro sanatının değerine, yüceliğine, sonsuzluğuna, çeşitliliğine, önemine sonuna dek inanırdı. Adeta var olma nedeni idi. Çok çalıştı, çok didindi. Kişiliğini, çevresine saygısını, dostluklarını, kısacası tüm dünyasını tiyatro ile canlandırdı.”