2015 senesi sona ererken ülkede artık tek partinin kesin egemen olduğu bir siyasal yapı var. Hemen her konu milletvekili sayısı ana muhalefetin 2.4 katı olan Siyasal İslam ideolojinin odağı AKP tarafından biçimlendiriliyor.

***

Bu durumda geçmişin CHP tek partisi ile günümüzün AKP tek partisinin temel özelliklerini karşılaştırmak gerekiyor:

***

Ülke bugünkü tek partili siyasal yapıya bir gecede gelmedi; şu üç sürecin birlikte işlemesi bu sonucu doğurdu: 1. “Aydın” aymazlığı; 2. AKP’nin bilinçli uygulamaları ve 3. CHP’nin 2010’dan sonra üst yönetimi tarafından, ideolojisi ve kadrolarıyla, Yeni CHP adı altında projeyle AKP benzeri bir biçimde sağcılaştırılması.

Geleceğe bakmak
Bugün elbette eski tek partiyi geri getirmeyi düşünmek bile söz konusu olamaz.
Türkiye siyaseti 1945’in bu aylarında çok partili yaşama geçti. O tarihten tam 70 yıl sonra bugün yeniden tek partinin tekeline girmiş bulunuyor. Başkanlık arayışlarıyla bu tekel daha da güçlendirilmek isteniyor. Oysa, bu gidişin kesinkes tersine çevrilmesi gerekiyor.
Siyasetin gündemi, Cumhuriyetin kurucusu olan tek partinin sahip olduğu nitelikleri ve değerleri bugünün koşullarında yeniden yorumlamak; çağdaşlaşma, sol ve barış boyutlarıyla canlandırmak ve sağlıklı bir çok partili siyasal yaşama geçilmesini sağlamak olmalıdır.
Bu yapılmazsa geriye çağdaş demokrasi için dört bir ağızdan (AKP+3) Fatiha okumak kalır!