(*) “Nefret söylemini etkisizleştirmede siyasal önderlerin tavrı, duyarlılığı büyük önem taşır. Kamuoyunu etkilemede, barışçı anlayışı toplumda yaygınlaştırmada, linç kültürünün önüne geçmede büyük sorumluluğun siyasi parti lider ve yönetim kadrolarının omuzlarında olduğu unutulmamalıdır.

(*) Bülent Tanık Çankaya Belediye Başkanı (Cumhuriyet, 2 Temmuz 201,1 Sayfa 2)”

1993 yılının 2 Temmuz günü, Türkiye Cumhuriyet’i tarihinde “kara bir gün” olarak yer almıştır.

2 Temmuz 1993 günü Sivas’ta Pir Sultan Abdal Şenlikleri düzenlenmiş, ancak şenlik olarak düzenlenen günü aydınlık ve uygarlık düşmanları, “insan avına” dönüştürmüştür.

Yönetilip yönlendirilen ve “tetikçi” olarak kullanılan 20. yüzyılın “insan avcıları”, davet üzerine Sivas’a gelip Madımak Oteli’nde kalan 33 yazar, ozan ve düşünür ile 2 de otel çalışanını yakarak, dumandan boğarak öldürmüşlerdir.

İnsan avcılarından oluşan grup, önce Hükümet Konağı’nı taşlamaya ve slogan atmaya başlar, sonra Madımak Oteli’ne ulaşır, Madımak Oteli önündeki araçlar yakılır ve otel taş yağmuruna tutulur. Sonra da Madımak Oteli yakılır.

İnsan avcılarının elinden kaçıp otele sığınmış olan Asım Bezirci, Nesimi Çimen, Muhlis Akarsu, Metin Altıok ve Hasret Güntekin’in de içinde bulunduğu 35 kişi yanarak ve dumandan boğularak yaşamını yitirir.

İtfaiye merdiveniyle kaçmaya çalışan Aziz Nesin, bir görevli tarafından önce merdivende saldırıya uğrar ve yaralanır. Görevli, Aziz Nesin’i merdivenden itfaiye aracı etrafında toplanan azgın kalabalığa doğru iter. Başından yaralanan Aziz Nesin’i linç girişiminden araya giren polisler kurtarır.

Sanat, kültür ve uygarlık düşmanlarının “baş tacı” edildiği toplumlar ne denli ileri teknolojiye sahip olurlarsa olsunlar, çağdaş uygarlık düzeyinin yanına bile yaklaşamazlar.

Mitolojide, uygarlık olarak yorumlanan ateşi, insanoğluna verenin Prometheus olduğunu hemen herkes bilir.

Prometheus, ateşi insanoğluna, Zeus’un ateşinden çalarak verir.

Zeus’tan çalınıp insanlara verilen ateş, “yaratıcılık, bilim ve uygarlık” olarak yorumlanır.

Bu nedenle, Prometheus da uygarlığın öncüsü olarak görülmektedir.

Zeus, ateşini çalan Prometheus’u en ağır biçimde cezalandırır.

Bir kartal, her sabah, Kafkas Dağları’nda bir kayaya bağlanmış olan Prometheus’un ciğerlerini çıkarır. Prometheus’un ciğerleri her gece yeniden oluşur ve eski durumuna gelir. Bu işkence sürüp giderken bir gün kahraman Herkül, kartalı öldürüp bu korkunç işkenceye son verir.

İnsanları aydınlatmak için Zeus’tan çalınan ateş, Roma İmparatoru Neron’un eline geçer. Neron da ateşin başka işlere de yaradığını göstermek için Roma’yı yakarak tarih kitaplarında yerini alır.

Ortaçağda ateş, “kutsal amaçlar” için insan yakmakta kullanılmış ve o çağda insan yakmak “kutsal bir gelenek” olmuştur.

Bu gelenek zaman tünelini aşarak 20. yüzyılın sonunda Türkiye’ye ulaşır ve 1993 yılının 2 Temmuz’unda, Pir Sultan Abdal Şenlikleri’ni kutlamak için, valinin daveti üzerine Sivas’a gelip Madımak Oteli’nde konuk olan, sanatçı, yazar, düşünürleri bulur.

Ortaçağdan miras kalan bu ateşle, sanatçı, şair, düşünür, yazar ve halk ozanları Madımak Oteli ile birlikte yakılır.

Bu yangına engel olması gereken “zevat”, yangını herkes gibi televizyon yayınlarından izler.

Ve 2 Temmuz 1993 günü tarihe, silinmeyen “bir kara leke” olarak yazılır.

\n\n