O gün Antalya’da gök yarıldı, denizler köpürdü. Antalya havaalanına inebilen son uçak benimki oldu. Sonra alan kapandı. Kendi konuşmama zor yetiştim. Bu “kıyamette” kim gelir endişesiyle vardığım Konyaaltı Antalya 2. Kitap Fuarı’nın son günüydü. Gözlerime inanamadım. Tıklım tıklımdı. Geçen yıl bir, bu yıl iki… İki yılda çok yol alınmış Kitap Fuarı’nda. 16 ülkeden katılım. Geçen yıl bir çadırda kuruluyken bu yıl 3 bin metrekarelik 3 dev çadıra yayılmış. Geçen yıl 24 bin ziyaretçi sayısı bu yıl 93 bine çıkmış… Müthiş bir rekor! Ne büyük bir ihtiyaç varmış… Konyaaltı Belediye Başkanı Muhittin Böcek ve tüm emeği geçenleri kutluyorum!

Çocuk gelinler

Antalya Altın Portakal Film Festivali doludizgin sürüyor. Açılışta Rutkay Aziz’in gerçekleri vurgulayan konuşması hâlâ dillerde… Festivale ilişkin ayrıntıları Özlem Altunok ve Ayşegül Özbek’ten okuyorsunuz. Benim vurgulamak istediğim uç mahallelere ve üniversitelere ulaşan sayısız etkinlik ve tartışmanın önemi…

Türkiye’de kadın konularında en ciddi ve etkin çalışan STK’lerden biri de Uçan Süpürge… Birkaç yıldır bizim ülkemizde de utanç verici bir gerçek olarak karşımıza çıkan ve ne yazık ki gerileyeceğine hızla artan “çocuk gelinler” konusundaki çalışmaları biliyordum. Ama gerçekleştirdikleri filmleri ancak görebildim ve sarsıldım!

Uzun bir süreç sonunda, yarışmalarla, atölyelerle (Sevgili Işıl Özgentürk’ün payını unutmadan) ortaya çıkan 3 kısa film:

Çocuğunu elinden tutmuş parka götüren çocuk annenin bakışlarıyla izlediğimiz, Damla Köle’nin “Beni Geri Çağır Hayat” adlı sözsüz filmi… Çocuk yaşta evlendirilirken tuttuğu nefesi yaşlılığında ancak kocası öldükten sonra verebilen kadını izlediğimiz Dennis Todorovic’in “Nefes Al, Alma, Nefes Al!”… Ve Bilal Çakay’ın ülkemizdeki çarpık ahlak anlayışını da sergileyen “Salıncak-Swing…”

Çarpıcı ve sarsıcı olan, filmler kadar gösterimin öncesi ve sonrasıydı…

Altın Portakal’la işbirliği içinde Uçan Süpürge’nin bu üç filmi, Antalya’nın çeşitli mahallelerini dolaşıyor. Ora halkına gösteriliyor ve üzerine tartışılıyor. Ben Antalya Büyükşehir Belediyesi’nin Çamlıbel Aile Eğitim Merkezi’ndeki gösterileri izledim. Tıklım tıkıştı. Müthiş bir ilgi vardı.

Uçan Süpürge’nin dinamosu Halime Güner’in “Türkiye’de 5.5 milyon çocuk gelin var” sözleriyle başlayan, neredeyse tüm izleyici kadınların katıldığı konuşmalar, birbirlerine verdikleri destekle kadınları güçlendirdi. Bundan hiç kuşkum yok.

Sözlü şiddet

Sevgili okurlar, siz bu yazıyı okuduğunuzda, biz, her kesimden, her yaştan, her birikimden farklı kadınlar I. Antalya Kadın Zirvesi için bir salona kapanmış olacağız. Çalışmalarını yakından izlediğim ve desteklediğim Kadından Sorumlu Sosyal Politikalar Bakanı Fatma Şahin’in de katılıyor olması bence çok önemli. (Ben hâlâ bakanlığın eski adını kullanıyorum. Nedenini biliyorsunuzdur, tekrarlamayayım.) Konumuz: “Kadına yönelik şiddet neden artıyor? Neler yapmalıyız?”

Bu arada dikkat çekmek istediğim bir nokta:

Önceki gün, bir gazetenin manşetinde, Antalya’daki sel, fırtına haberleri verilirken “felaket fotoğrafının” yanında, (Bu felaketler yaşanırken) dev puntolarla “Başkan Kadınlarlaydı” diyordu. Sanırsınız başkan genelevde! Fotoğrafa bakıyorum: Hayır, “Başkan Kadınlarla”ya eşlik eden fotoğraf, Altın Portakal jürisinin basın toplantısından… (Malum, bu yıl jüri sadece sanatçı ve yazar kadınlardan oluşuyor.) Yani, Başkan Mustafa Akaydın, “Basın toplantısındaydı”, “Film festivalindeydi” , “sanatçılarlaydı” gibi sayısız seçenek içinden gazete “Başkan Kadınlarlaydı” diyerek aklınca başkana sözel şiddet uyguluyordu. (Sel tahribatının ilk anında o yöreye ilk ulaşan kurtarma araçlarının belediyeye ait olduğuna falan hiç girmiyorum…)

Diyeceğim, medyada şiddet sadece sırtından bıçaklanmış yarı çıplak bir kadın cesedini yayımlamakla olmaz… “Kadın” sözcüğünü silah gibi kullanarak ya da aşağılayarak da olur!