Ulusal bayramlarının coşkulu halk katılımıyla kutlanmasının kısıtlandığı bir ülkenin vatandaşları olarak Rusları çok kıskandık. Sonra da, “İyi ki şehrimizi mesken tutmuşlar” dedik…
Rusları yalnızca turizm geliri sağladığı, ülkemizdeki mülk alımları ile döviz kazandırdığı, siyasi iktidarın Batılı turisti yok ettiği bir zaman diliminde biraz olsun ekonomimizi rahatlattığı için sevmiyoruz. Sevgimizin başka nedeni de var…
Varsın, totaliter bir liderlik (yoksa varmasın mı!) altında yönetilen, ülkemiz siyasi rejimine kötü örnek olabilecek bir idarenin vatandaşı olsunlar…
Varsın, ülkelerin siyasi egemenleri domatesimizi çileğimizi almayıp geri göndersinler; Türkiye’deki siyasi iktidarın sayısı kısıtlı ayrıcalıklı ihracatçılarına zar diletsinler…
Söz aralarına sıkıştırdıkları vize serbestisini sağlamayıp, Türkiye dışişleri bakanını yalancı çıkarsınlar; ya da fahiş paralarla vatandaşlarımızı soyma karşılığında hemen vize versinler…
Ülkemizin siyasi liderinin kızgın ateşine kömür atarak onu harlayıp, NATO’da delik açılmasına neden olsunlar; gittikçe bozulan ABD Türkiye ilişkilerindeki ibreyle sürekli oynayıp, dengeleri değiştirsinler…
Bütünlüksüz, hedefsiz Türk dış politikasının zaaflarından yararlanarak S-400 gibi çok yüksek maliyetli, kullandırılıp kullandırılmayacağı(!) belirsiz bir pazarlık silahını (afedersiniz!) kakalasınlar…
Varsın Suriye’de, özellikle uçak düşürme olayından sonra ağırlığını koyup, Türk ordusuna kısıtlı harekat izni versinler; Suriye liderliğinin güçlenmesini Türkiye dış politikasının isteği hilafında hızlandırsınlar…
Hemen Alanya’nın yanıbaşında, dünyanın en güvenliksiz teknolojilerinden birisini kullanarak nükleer santral inşa etsinler ama bizim hiç umurumuzda olmasın; ve hatta gittikçe ısınmakta olan Doğu Akdeniz’deki Rus varlığını sağlamak için, anlaşmada olmamasına rağmen dev bir deniz üssü oluşturmaya başlasınlar.
Alanya’daki kutlamada, Zafer Bayramı’nın faşistlere karşı kazanılan bir savaşım olduğu konusunda dernek bazında mesajlar verseler ama Türkiye dinci siyasi iktidarının önde gelenleri ile iş tutmaktan çekinmeseler; kendi aralarında çıkar savaşına girecek kadar ayrışmalara gitseler de…
Biz onları başka nedenlerle seviyoruz…
Onları şehrimize kalite kattıkları için seviyoruz. Eğitimi için üstünde titredikleri, hatta bunun için Rus okulu bile açtıkları çocuklarının yer aldığı kutlamalardaki performanslarının bizim yavrularımız için de örnek olabileceğini umarak...
Ulusal bayramlarını tek düze, üç ilkokul çocuğuna her siyasi görüşü okşayan hamasi şiirler okutarak kutlayan; yetiştirdiği kaskatı gençliğe coşkudan uzak ritüellerle resmi geçit törenleri uygulamayı marifet bilen bir anlayıştan uzak bir gösteri örneği sundukları için...
Gerçek milliyetçiliğin ne olduğunu, yakalarında ateş ve kömürü temsil eden anma kurdelaları; ellerinde faşizme karşı savaşım vermiş büyüklerinin fotografları; başlarında partizan şapkaları ile anarak bize gösterdikleri için…
23 Nisanları, 19 Mayısları, 30 Ağustosları, 29 Ekimlerinin içinin devletçe boşatıldığı bir ülkede, Alanyalı geçinen her bireyin Ruslardan alacağı çok ders olduğunu umarak onları seviyoruz. Bir gün, Kuvayı milli kalpaklarıyla, aynı onlar gibi zafer bayramı kutlaması yapabilme ihtimaliyle seviyoruz…
