Mohini’nin Öyküsü

Yapı Kredi Bankası’nın kurucusu Kazım Taşkent’in İsviçre dağlarında yaşamını yitiren oğlu Doğan’ın anısına yayımladığı Doğan Kardeş adlı çocuk dergisinin 2 Şubat 1950 tarihli sayısında Hindistan Başbakanı Pandit Nehru’nun dünya çocuklarına yazdığı bir mektup yer almıştı. Bir bölümünü alıntılıyorum:
“...büyüklerin kendi kendilerine dünya üstünde daireler, hudutlar çizmeleri ne gariptir. Büyükler onun dışında yaşayanları kendilerine yabancı sayarlar. Onları sevmemeleri lazım geliyor sanırlar. Allah’a şükür ki çocuklar bu engelleri bilmezler. Beraberce oynarlar ve eğlenirler. Yalnız büyüdükleri zaman bu engellerin farkına varmaya başlarlar. Bunu da kendi başlarına değil fakat büyüklerinin yaptığı telkin ve nasihatlerle öğrenirler...”
Nehru, mektubunun sonunda bir süre önce Japon ve ABD’li çocukların kendisinden birer fil istediklerini, kendisinin de çocukların bu dileğini karşılayıp her iki ülkeye de birer fil gönderdiğini yazıyordu.
Yedi yaşındaydım. Okuduklarım beni heyecanlandırmıştı. Hiç fil görmemiştim. Oturup dergiye bir mektup yazdım ve bize de bir fil göndermesi dileğimi içeren mektubumun Nehru’ya iletilmesini rica ettim. Yalnız değilmişim, daha birçok çocuk benimkine benzer mektuplar göndermiş dergiye. Dergi de gelen mektupları toparlayıp bizim ağzımızdan bir mektup kaleme almış. Bu mektup Doğan Kardeş’in bir hafta sonraki sayısında yayımlandı.
“Sevgili Pandit Nehru Amca; Dünya çocuklarına gönderdiğin mektubu Doğan Kardeş’te okuduk. Verdiğin güzel öğütleri kulağımıza küpe yaptık. Birçok işlerin arasında bizleri düşünmeye vakit ayırmandan anlıyoruz ki, sen çocukları çok seviyorsun. O kadar ki, Japon ve Amerikan çocuklarına birer fil yavrusu bile hediye etmişsin. Biz Türk çocukları ömrümüzde daha canlı bir fil görmedik. Onun için biz de senden bir fil yavrusu istesek, acaba büyük bir ayıp işlemiş olur muyuz?”
Beklenen yanıt geldi.
“Aziz çocuklar; size bir Hindistan fili gönderiyorum. Bu benim hediyem değildir; fakat daha çok Hint çocuklarının sizlere gönderdiği bir hatıradır. Fil ile beraber bütün Hindistan çocuklarının sevgi ve iyi temennileri de beraber gelmektedir. Fil gayetle büyük ve kuvvetli bir hayvandır, fakat cüssesi kadar da zeki ve iyi tabiatlıdır. Eğer iyi muamele görürse çocuklarla oynamasını sever. Gönderdiğimiz filin Türkiye’de dostlar kazanacağını ve orasını ev gibi telakki edeceğini ümit ediyorum. Sevgilerimle. Jawaharlal Nehru.”
Aradan haftalar geçti, beş yaşındaki dişi fil Mohini (Şirin) getiren İtalyan gemisi Galata limanına yanaştı.
Mohini, çocuklarla tanıştırılmak üzere Taksim Meydanı’na getirilmişti. Gelmesinde minicik de olsa bir payım olduğuna inandığım fili orada görmüştüm.
Ankara’da yaşama veda ettiğinde 50 yaşındaydı.
Bu dünyadan çocukları seven, onları anlayan, onlara barış öğütleyen büyük devlet adamlarının da geçtiğini anımsamak, anımsatmak için yazdım.
Berkin Elvan çocuğumuzun sızısını içimde duyarak...