Yeni yıla bir gün kaldı. Yeni olan her şey insanı umutlandırır, hayal dünyasında yeni kapılar açar.
Bu kez içimiz buruk, ne kadar istesek de gelen yıla umutla bakamıyoruz.
Devlet güçleri yurtiçi ve yurtdışında silahlı mücadele veriyor. Hemen her gün yeni ölümlerle uyanıyoruz.
Gazetemizden on arkadaşımız 56 gündür Silivri’de, demir parmaklıklar ardındalar. Bir türlü hazırlanamayan/hazırlanmayan iddianameyi bekliyorlar.
Onlar yeni yıla sevdiklerinden uzakta, bir cezaevinde girerlerken, biz yol arkadaşları her şey “olağanmış” gibi yeni yılın gelişini güle oynaya karşılayabilir miyiz?
Bir yanda ardı arkası kesilmeyen erken ölümler. Öbür yanda mesleklerinden, işlerinden edilmiş, birçoğu tutuklanmış yazarlar, sanatçılar, gazeteciler, bilim insanları…
Öte yandan da tek bir kişinin başkanlığına odaklanmış siyasal gürültü patırtılar. Geriye gidişin temel belgesi olacak bir anayasanın insanın içini acıtan hazırlıkları…
***
Umutsuzum, karamsarım.
Aynı zamanda da çevreme umutsuzluk, karamsarlık yaymak istemiyorum.
İzin verirseniz yazımı burada noktalamak istiyorum.
Dilerim gün gelir, umutlarımız yeniden yeşerir.
Her şeye rağmen siz değerli okurlarıma sağlıklı, huzurlu, mutlu geçecek bir yeni yıl diliyorum.
