Hırslı, kararlı, hızlı… Böyle başlıyor Galatasaray maça... Baskıyı öyle aralıksız öyle yıpratıcı kuruyor ki Trabzonspor, sahasına mahkûm oluyor; G.Saray’a maruz kalıyor. Bu yoğun baskı erken golü de getiriyor. Henüz 7. dakikada Mariano’nun sağ kanattan yaptığı mükemmel ortayı Feghouli tamamlıyor. Golden sonra tempo biraz yavaşlasa da G.Saray’ın kararlı baskısı devam ediyor. Bu öyle bir oyun ki net pozisyonlar peş peşe sıralanmıyor ama bitmek bilmeyen bir mengene yüzünden Trabzonspor, hep tetikte hep sahasında kalmak durumunda kalıyor. O kadar ki Sarı - Kırmızılıların 21 kez ziyaret ettiği kendi ceza sahalarından çıkıp ancak bir kez gelebiliyor G.Saray ceza sahasına. G.Saray’da özellikle 2 bek, Nagatomo ve Mariano’nun oyuna katkısı büyük. Feghouli ve Rodrigues’in beklerle uyumu da buna eklenince sistem işliyor. İkinci yarı biraz farklı bir tabloda başlıyor. Trabzonspor, G.Saray’ın ilk yarıdaki fırtınasına benzer bir karşılık vermek istiyor. Peş peşe gelişen ataklarda 52’de Sosa, 54’te Burak karşı karşıya kalıyor Muslera’yla... İkisinde de Muslera dikkatli. Bu atakların boş dönmesi, aynı zaman kaderi de döndürüyor. Zira skora gelecek denge, oyunu da dengeleyecek muhtemelen ama Gomis’in kendi becerisiyle yarattığı pozisyon sonucu gelen 2. gol, 60. dakikada ağlara kavuşunca bu ihtimal ortadan kalkıyor. Bundan sonra Trabzon, yine kendi sahasına çekiliyor. 70’li dakikalara dek de orada kalıyor. Olcan’ın oyuna girmesi de ve Burak’ın çabalarıyla gelişen ataklar da etkili olamıyor. 90+2’de Kucka’nın orta sahadan attığı, uzun süre hatırlanacak mükemmel gol ise Trabzonspor’un tesellisi oluyor. G.Saray’ın şampiyonluk rüzgârı kendi evinde o kadar şiddetli esiyor ki Karadeniz’in fırtınası bu rüzgâra direnemiyor.