Futbol ve ligin sonuna yaklaştıkça heyecan artar. Bir an önce şampiyonun kupayı kaldırması beklenir ve her takım kendisini ilgilendiren rakiplerin alacakları sonuçları da takip eder. Galatasaray belki de tur atabilmek için rakibinin yenilgisini umut ederek dikkatli oynadı. Sakin, kontrollü ve defansını ataklara sokmadığı bir farklılık ile ilk yarıda gol pozisyonuna da giremedi diyebiliriz. Oyunun yönetmeni Selçuk ve Melo, gol ayakları ise Burak ile Drogba idi. Ne var ki ilk 45 dakikada Sernas ve Turgut’un hareketliliği hatta Sernas’ın kaçırdığı gol pozisyonu kaleci Muslera’nın dikkatli oyunu galibiyette önemli etken sayılabilir. 61. dakikada Gaziantepspor defansının hatasını Burak affetmeyerek oyunun ve yılın bana göre şampiyonunu teyit etti. İlginç olan tecrübeli ve özgüveni yerinde olan Sarı - Kırmızılılar şampiyonluk sevinci yaşarken Galatasaray Teknik Direktörü Fatih Terim kendine has mutluluğu kulübeden ayrı olsa da yaşayamadı. Çünkü Abdurrahim Albayrak’ın gösterisi arasında sıkıştı kaldı. Bu duruma kader diyemeyiz.

Drogba gününde değildi. Bizler ise maç öncesi yaşananlardan oldukça etkilendik. Burak her zamanki gibi golü attı ve kovaladı. Melo, Selçuk, Hamit ikinci yarı oyundan çıksa da çok koştular. Emre’nin ikinci yarı takımını süratlendirdiğini gördük. Defansta Muslera dışında Semih ve Eboue çok başarılıydı. İki sezon önce ligde felaket yaşayan Sarı - Kırmızılılar şimdi her bakımdan oluşturdukları güçlü kadrosuyla çok öne geçtiler. Bu başarıda yönetim ve Terim’in birlikteliği ile doğru seçilen futbolcuların katkısı vardı. Diğer kulüplerin bu doğrultuda Galatasaray’ı örnek almaları tavsiye edilir. Gaziantepspor ise istikrarsız geçirdiği sezonda kadro gücünü önceki yıllara göre oranla sahaya yansıtamadı.