Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun. Hepimiz Cumhuriyet insanıyız ve öyle kalacağız! Benim aklımda çocukluğumun geçtiği doğum yerim olan Rami’de evimizin karşısındaki kahveci Tahsin’in kurduğu TAK alkıma gelir. Işıklı marşlar ve Atatürk söylemleriyle ve yüksek sesli yayınlar hepimizi heyecanlandırırdı. Akşam fener alayları için boya kutularını sopalara çivileyip içine kül koyup bize gaz veren büyüklerimizin dükkanlarına giderek kutlamaya hazırlanırdık. Ben ilk kez ilkokulda kendi adıma evde kağıttan yaptığım ölçekli büyük Türk bayrağımla en önde yürürken ve milli şiirlerle en önde bulunurken henüz ikinci sınıftaydım ve öğretmenim Naci Gürsili’ydi (rahmetli). 

O zamanki futbol aşkımın yaratıcıları Mehmet, Ahmet ve Mahmut (Altay, Feriköy, Balıkesir) kardeşlerle Nuri ve Erdinç ağabeylerdi! Bana göre dünyanın en büyük takımı Rami ve en büyük kalecisi Yaşin’den de büyük Beara kalitesindeki “Eşkiya Kemal”di! Hepimiz onun kaledeki uçuşlarını taklit etmeye çalışırdık kaldırımlarda! Rahmetli babam futbol oynamama karşı durup dayak atsa da yine de kırmızı lastik topumu zamanla okuldaki başarımla keçi derisinden de olsa beş numaralı futbol topuna hak kazanmaya dönüştürmeyi bildim. Babam, adımı, H.Edip Adıvar’ın eşi Adnan Adıvar’dan esinlenerek Adnan koyduğunu söylerdi. Sonraki süreçte futbol yaşamıma girdi. Ortaokul ile lisede tavana vurdu. Eyüpspor’un o dönem “Şeytanlar” 11’i vardı. İlk hocam Celal Uçar’dı. Her Cumhuriyet Bayramı’nda merasimlere katılır ve dört gözle o güzel günün gelmesini iple çekerdik adeta. Sonraki yıllarda Anıtkabir’den, yönettiğim kulüp ve subaylığım dönemlerinde, antrenörlüğümde hep Cumhuriyet Bayramı heyecan, sadakat dolu günlerim oldu. Hangi kulüpte olursam olayım bu özel günün mana ve önemine inanan bir kimlik olarak yarım yüzyıllık teknik adamlık başarılarıma Cumhuriyet genci olarak gurur ekledim.

Türk savaş stratejisi tarihine geçen en önemli futbol olayı olarak Atamızın Büyük Taaruz’dan önce kurmaylarını bir arada tutup oynattığı futbol maçının önemini hiç unutmam! Orada savaşın nasıl kazanılacağının adına yapılan toplantı futbol maçı ile kamufle edilmişti!

Zaman geçti mezunu olduğum Eyüp Lisesi ve üniversite yıllarımdan sonra gelen K.Harp Okulu’nda bu muhteşem günün mana, ehemmiyeti ve resmi geçitlerinin içinde olmak gururum oldu. İstanbul ve Ankara’daki merasimler daha sonra büyük karşılaşmalarda, anlamlı günlerdeki futbol karşılaşmalarında, futbolcu ve teknik adam olarak unutulmaz yaşamım oldu. İyi ki de yaşadım! Ayrıca milletimizin özellikle merasimlerdeki duyarlılığı benim hep heyecanım olmuştur. Askerimizin Vatan Caddesi’ndeki ve tüm garnizonlarda yapılan resmi geçitlerdeki onur veren resmi geçitlerine katılan halkımızın heyecanını unutamam. İşte bugün yine böyle bir huzur ve heyecanla, futbol dünyamızın, ona sahip çıkan ulusumuzun Cumhuriyet Bayramı’nı kutlar ve Cumhuriyet’le yaşadığım satırlarımı elli yıllık yazarlığımla taçlandırırım.