Bir tarafta başkanı futbolcularıyla vedalaşmış erken şampiyon F.Bahçe, diğer tarafta şampiyonluk kadar değerli ikincilik şansını rakibi G.Saray’ın farklı yenilgisiyle yakalamış Beşiktaş... Kazanmak adına ortaya neredeyse efsane olacak varsayımlar atan dedikoducuların sanal tezlerini çürütmek isteyen kadrolar ciddi bir orta alan mücadelesi verdi. En azından yenilmemek için büyük gayret gösterdiler. Maçın başında Almeida’nın net kaçırdığı fırsat Beşiktaş’ı umutlandırırken Sow, antrenmanda dahi bu kadar rahat gol atılamayacağını kanıtlarcasına F.Bahçe’yi öne geçirdi. Devre biterken Veli’nin müthiş şutu direkten döndü. O ana dek gayet başarılı oynayan Motta da tüm hırsıyla vurdu ve beraberliği sağladı. Ne var ki aynı oyuncu 2. yarıda belki de 3 puan alabilecekleri bir karşılaşmaya tuz biber ekerek kendini oyundan attırdı.
Olcay’ın kaçırdığı fırsat ve daha sonra Gökhan Töre’yi çıkararak dripling yapan tek futbolcusunu oyundan alan Bilic, 1 puanı sağlama almak istedi. Oysa F.Bahçe iki beki Caner ve Gökhan Gönül’ü oyuna sokmayarak Beşiktaş’ı kanatlardan fazla yıpratmadı. Sadece orta alanda kontrollü oyunu tercih eden Sarı - Lacivertliler, ciddi anlamda daha çok gol beklediğimiz karşılaşmada kalite yerine rakibiyle birlikte kısır mücadeleyi tercih etti. 2. yarıdaki bu durum zaman zaman Beşiktaş’ın avantajı gibi dikkat çekti ama onlar da beklediğimiz anlamda Volkan’ı rahatsız edecek net pozisyon yakalamadıkları gibi şut kısırlığı çektiler. Aynı şeyi Tolga için de söyleyebiliriz. Kısacası bir derbi daha tarihe beraberlikle yazılırken uzatmalarda Tolga’nın müthiş kurtarışı Beşiktaş’ın 10 kişilik mücadelesine ilaç oldu.
Hakem Halis Özkahya ise hatasız bir maç yönetti. Çünkü futbolcular iyi niyetliydi. İşin içine nefret sokmadan oynadılar.