Arjantin ile Hollanda finalist olmak için verdikleri mücadelede çok tedbirliydi. İki futbol ekolünün yarı finalistleri, Almanya karşısına çıkabilmek için gol atmaktan ziyade yememek tedbiri ile oynadılar. Çok başarılı defansif görüntüler oyunda etkindi. Sahada kilitlenen iki oyuncu vardı. Biri Messi diğeri ise Robben. Hollanda son andaki sert ve kararlı müdahalelerde başarılıydı. Arjantin ise ceza alanı dışında kurduğu kaliteli ve kademeli alan savunmasında üstündü. Bu tedbirlerin ana nedenlerinden birisi, bir gün önceki karşılaşmanın psikolojik ortamıydı. Oyun içinde futbol oynamaya çalışan ama uzayan mücadelede yine de kasıtlı olmayan sert müdahaleler vardı.
Cüneyt Çakır topu oyunda tutmak için çok başarılı bir yönetim gösterdi. Di Maria’nın olmayışı Arjantin’de Messi’yi yalnız bırakırken Van Gaal ise Robben’i hızlandıracak çare olarak Kuyt’u kullanmak istedi. Önce sağ kanattan başlayan Kuyt, ikinci yarıda sol tarafın orta yapan oyuncusu oldu. Ancak Arjantin savunması topları karşılamayı bildi. Özellikle Zabaleta, Mascherano, Garay birçok pozisyonda başarılıydılar. Bu karşılaşmada Lavezzi bekleneni veremezken daha sonra oyuna giren Agüero da oyuna gol getiremedi. Genç Perez başarılı ve hareketliydi ama Di Maria olamadı. Gelen yağmurla birlikte gol umduğumuz mücadelede kısır bir uzatma yaşasak da Dünya Kupası finalisti olmanın ne kadar zor olduğunu göstermesi açısından bir gece önceye oranla akılda kalabilecek bir mücadele izledik.
Penaltılara kadar uzayan oyunda, kişisel teknik özellikleri daha iyi olan ve kalecisi Romero ile Arjantin, Güney Amerika’yı temsil etme başarısını gösterdi ve finalde Almanya’nın rakibi oldu.