Aslında Galatasaray dünkü maçı oynamadan kaybetmişti.
Evet, son düdük formaliteydi inanın. Karşılaşmadan tam 36 saat önce kameraların önüne çıkan teknik direktör Hamza Hamzaoğlu’nun, ‘Favori Atletico Madrid’ deyişi, Şampiyonlar Ligi C Grubu ilk maçının sonucunu ilan ediyordu bir anlamda. Gerçi, yaptığı hatanın farkına varıp, “Her zaman favoriler kazanmaz” diye düzeltmeye çalıştıysa da hatasını, yanında oturan Sneijder de, yayını izleyen Selçuk da, Burak da ve hatta Muslera da mesajı çok net almıştı: “Biz bu maçı kaybetsek de fark etmez...” Eh, İspanyollar da, kendilerine altın tepside sunulan fırsatı geri çevirmedi; faturayı kesti. İlk 30 dakikada sadece top dolaştırıp maçı bitirecek skoru yakaladılar; sonrası formalite. Bilmem izlediniz mi 20’li dakikaların sonunda gol atmak için sahaya çıkan Sneijder ile Podolski’nin, “Tehlikeyi sezip” savunmaya yardıma koşuşunu.. Onlar uyandı, ama Hamza Hoca, Melo’nun yerine Hakan Balta’nın, Yasin’in yerine Emre Çolak’ın oynayamayacağını, Sabri’nin Şampiyonlar Ligi gibi bir arenaya yetmeyeceğini anlayamadı. 45 dakika ısrar etti, ‘evlat’larında; çöküşe kenarda tanıklık etti, ikinci yarıdaki çaba puana yetmedi. Atletico’nun ilk golü, aslında Galatasaray’ın bu yıl ne denli yanlış transfer politikası uyguladığının resmini çiziyordu. İnter’e, yangından mal kaçırır gibi kiraladıkları Telles’in yerine oynayan Carole’un adımını kontrol edemeyişi, ardından Hakan Balta’nın, 4 yıldır Melo’nun toparladığı 2. bölgede kademeye giremeyişi ve Griezmann’ın köşeye giden vuruşu.
Hani, ahım şahım futbol da oynamıştı Kastilyalılar; sadece çok pas yapıp, sahayı iyi parsellemişlerdi. Nitekim, 2. gol bu sistemli oyunun ürünü olarak gelince maç rengini belli etti. Madrid 2-0’ı yeterli bulup 2. bölgeye gerileyince Galatasaray Sneijder’le ilk şutunu attı; dakikalar galiba 28’di. Emre-Umut değişikliği sonrasında başlayan hareketliliğin ürünü olan Denayer’in kafa vuruşu kaleye değil ama istatistiklere girdi. İkinci bölümdeki Sabri- Yasin değişikliğine, Madrid’in iyice savunmaya çekilişi eklenince Podolski, Yasin ve Umut’un şutlarını izledik, sonuç getirmeyen. Ses vardı ama görüntü yoktu... Sözün özü; atı alan (yani Atletico) Üsküdar’ı, (yani TT Arena’yı) geçmiş, pozisyonlar sadece, “Fırsat yakaladık ama” diyenler için gecenin anısı olmuştu..