Bazen olmuyor, çok isteseniz de kazanamıyorsunuz. Dün olduğu gibi... Oysa, 50 bin kişi tek yürekti, TT Arena’da...Galatasaray atağa kalktığında Drogba oluyordu hepsi; Schalke’nin şutlarında Muslera gibi kalelerinde devleşiyor; yeri geldiğinde Selçuk İnan gibi ara pas atıyor; Melo gibi, tatlı-sert hareketlerle takımını diri tutuyordu onbinler kızı ve erkeğiyle... 50 bin tane de Fatih Terim saydım, yalan olmasın! Kulübede oturamayan, takımıyla beraber atağa kalkıp, takımıyla savunmaya çekilen, “Haydi aslanlarım” diye bağıran..Bütünleşmişti Galatasaray ailesi dün. Stattakileriyle, TV’lerinin başında oturanlarıyla, hatta heyecandan, kendini odaya kitleyip, “Maç bitince haber ver anne” diyenleriyle... Anlaşılan özlemiş Sarı - Kırmızılı aile bu tip heyecanları.

İnsanların yüzlerine baktım Arena yolunda. Konuşmalarını dinledim tribünde. Kimi eski Ali Sami Yen’deki Lazio, kimi Milan, kimi Leeds, kimi Dortmund zaferlerini anlatıyordu ballandıra ballandıra. Bazıları da, Manchester’ın puansız yollandığı 90 dakikayı yaşıyordu sanki yeniden. Evet, ortam ‘harika’ydı dün. Tribün gösterileri, susmak bilmeyen ‘dev koro’. Gerçekten bu stat bir başka. Boşuna ‘Aslantepe’ demiyorlar Seyrantepe’ye... Keşke Galatasaray 11’i de bu ambiansa ayak uydursaydı. Ama oynayamadılar istedikleri futbolu. İlk yarının istatistiklerine göre konuk Schalke topa daha çok hakim olmuş. Yenik duruma düşmelerine karşın dağılmamalarının sırrı da bu. Halbuki Burak Yılmaz’ın şık vuruşuyla 1-0’ı bulup, Drogba’yla kaleciyi, Hamit’le direği sarsan Cim - Bom maçı koparabilirdi. Dedik ya olmayınca olmuyor. Almanlar bir makina düzeninde oynadılar. Maçı soğuttular, Galatasaray’ın yumuşak karnı Semih’le Dany’i hataya zorladılar. Buldukları beraberlik golü de böyle bir hücumdan geldi. Dany ayağındaki topu oyalayıp Melo’yu bozunca araya giren Schalkeli Jones’u bomboş pozisyonda meşin yuvarlakla buluşturdu. Muslera’nın da yapacağı bir şey yoktu. Sneijder kaliteli bir isim ama henüz fizik olarak yeterli değil. Nitekim Amrabat oyuna girdikten sonra Galatasaray direncini daha çok arttırdı. Ama koskoca bir 45 dakika bitmişti. Drogba arkadaşlarını pozisyona sokuyor ama o da Sneijder gibi alışma evresinde. Standartlarının üzerine çıkan var mıydı? Biraz Selçuk, az buçuk Semih ve Burak... Açıkçası diğer 7-8 oyuncu ya kafaca hazırlayamamış kendini ya da maçın ağırlığını altında ezilmiş yoksa bu Schalke yenilmeyecek takım değil.

\n