Aynı kentin ayrı yüzleriydi onlar. Birbirinden denizle ayrılmış ayrı yakaların takımları.. Keza, ayrı camiaların temsilcileri. Ama sadece rakiptiler Osmanlı’dan Cumhuriyet’e miras kaldıklarında... Düşman olmayı akıllarına bile getirmemişlerdi 1900’lerin ilk yıllarında.. Evet, birbirlerine yenilmeyi sevmezler ama tarihlerinde o kadar çok ortak nokta var ki... Peki ya şimdi? Şimdi ikisi de ‘yasak kentin’ temsilcileri. Birbirlerinden koparıldılar. Galatasaray’a Kadıköy, Fenerbahçe’ye dün akşam olduğu gibi Seyrantepe ‘yasak bölge’... Gelip, onca lafı, hakareti yiyip, evlerine dönüyorlar! Bu mudur derbi, bu mudur mertçe mücadele. Aslantepe kapışmasına dönersek; kırılma maçıydı.\n

G.Saray kazanırsa puan farkı daha da açılacak, F.Bahçe’nin galibiyetinde ise kalan 4 maç tam bir final havasına bürünecekti. Sarı – Lacivertliler sakin başladı ama ev sahibi bildik baskısını kursa da son paslarda etkin değildi. Ayrıca Sarı – Kırmızılı savunma rakibine çok fazla pas koridoru bırakıyordu. Alex’in ara pasında Ziegler’in F.Bahçe’yi öne geçiren golü de bu noktadan filelerle buluştu. Elbette deplasmanda 1-0’ı yakalamanın avantajı Sarı – Lacivertlilerin maça ve mücadeleye bir kat daha tutunmasını sağladı. Bu sırada G.Saray, özellikle Necati’nin ayağından çok net pozisyonları harcıyordu. İkinci bölüme geride olmanın verdiği hırsla Cim – Bom daha baskılı başladı. Ön alanda Elmander, Engin ve Selçuk’un yaptığı pres pozisyonlara dönüştü. Ardından Selçuk İnan’ın frikikten attığı şık gol derbiye dengeyi getirdi. 1-1’den sonra Necati, Engin ve Aydın öyle pozisyonları kaçırdı ki bir anda karşılaşmanın seyri değişebilirdi. Ama G.Saray bu ataklardan yararlanamadı. \n

Ve Aykut Kocaman’ın çok kritik değişikliği geldi. Kontratak futbolunu seven Stoch aslında F.Bahçe için aranan kandı. Ve Slovak yıldız oyuna girip o kanı Sarı – Lacivertlilere verdi, takımını 2-1 öne geçirdi. 90 dakikanın sonunda kazanan F.Bahçe, aldığı 3 puanla şampiyonluk yolunda çok önemli bir adım attı. Bir anlamda şampiyonluk yarışında roller değişti.