Şirinlik olsun diye vali, belediye başkanı, müdürü de el ele tutuşup Nevruz ateşinden atladılar...
Sanki üç bidon uçtu...

Ateşin bu yanına tekmeyi vurdun mu... Havada “CCC” biçiminde yol alırken ağızlarını açmaları ise Allah muhafaza...
Ateşe otursalar var ya...
Bir:
Süreç zarara uğrayacak...
İki:
Döt tutuşacak...

Gözlerden teki ise havada giderken kapalı...
İkisini kapatsa iniş pistini göremeyecek...

Elbette ateşe oturma riski ortada...

Türkiye’nin birkaç gündür haline bakın...
Savaş alanı...
Sağda solda patlayan bombalara, “Anaların gözyaşının durmasını istemeyenler” desen de.. Onlarca ildeki sokak çatışmaları neyin nesi?..

Aynı şehri, mahalleyi, çarşıyı paylaşanlar ilk kez birbirlerine saldırmaya başladılar...
Kimsenin kimseye “Türk müsün, Kürt müsün” diye sormadığı... Ortak işyerlerinin, şirketlerin kurulduğu... Düğün derneklerle kız alınıp verildiği... Delikanlıların aynı kışlayı, çocukların aynı okulu, aynı dili, aynı bayrağı, aynı marşları paylaştığı ülkede...
Kalabalıklar birbirlerine saldırıyorlar...
Niçin?..

“Komşularla sıfır sorun”un iç versiyonudur bu...
“Şimdi barış ve kardeşlik projesine başlıyoruz” dediğinde anlamıştım...
Barış, kardeşlik gitti...

Çünkü cahil...
İç barışı yanlış yerde aradı...
Milli bayramlar, ordu, bayrak, dil, devrim yasaları gibi yüce değerleri ezerek... Bölücü teröristleri ise yücelterek, sinir sistemini bozdu Türkiye’nin...
Kandil’de barışı sağlayayım derken...
Antalya’da, Eskişehir’de, Trabzon’da, Balıkesir’de, Erzurum’da, Kocaeli’nde, Maraş’ta... Anadolu kentlerinde, kasabalarında bozdu barışı...

Seyredin artık olacakları...
Bence çarşafa dolandırdı...