Yurtdışına, özellikle gelişmiş ülkelere gidenlerimiz sokağa çıktıklarında “Bu şehirde ne kadar çok engelli varmış” diye düşünmektedir. Bu şekilde düşünmeleri son derece normal çünkü bizim ülkemizde engelliler maalesef sokağa çıkamadıklarından dolayı hiç dikkat çekmemektedirler. 

Batılı diye tabir ettiğimiz ülkelerde engelli bireyler tekerlekli sandalyeleri veya bastonları ile istedikleri her yere gidebilmektedirler. Toplu ulaşım olanaklarını çok rahat kullanabilmektedirler. Topluma açık olan hemen hemen her yerde kendilerine özel tuvalet ve diğer imkânları bulunabilmektedir. Kaldırımlardan zorlanmadan inebilmekte ve yaya geçitlerinden kolaylıkla karşıdan karşıya geçebilmektedirler. Bu yüzden bu ülkelerde engelli bireyleri toplumla entegre olmuş şekilde her yerde görebilirsiniz.

Ülkemiz şehirlerinde ise engelli bireylerin bu denli rahat yaşamaları mümkün değil. Bundan seneler önce bir şehrimizde engelli sporlarıyla ilgili bir eğitim semineri düzenledik. Bu seminere yurtdışından tekerlekli sandalye bağımlısı bir uzmanı davet ettik. Eğitim üç gün sürdü ve kendisine özel araç ve şoför tahsis ettik. Yanında her an yardım alabileceği bir de arkadaşımızı görevlendirmiştik. Eğitim, engelli sporlarının gelişimi için son derece verimli geçti. Yabancı uzmana tahsis ettiğimiz araç, şoför, refakatçi ve konaklama imkânı ile kendisinin de bizim ev sahipliğimizden memnun kaldığını düşünmüştüm ve kendisinin memnun kalıp kalmadığını sordum. Beni şoke eden cevabı şöyle oldu “Benim özgürlüğümü kısıtladınız, istediğim yere istediğim zaman tek başıma gidemedim, özel ihtiyaçlarımı kendi başıma halledemedim, üç gün boyunca hep birilerine bağımlı yaşadım ve bu yüzden mutlu değilim!”. 

Bu aslında bizler için ders niteliğinde bir cevaptı. Valiliklerimizin ve belediyelerimizin engelli sporculara ve kulüplerine daha fazla destek vermesi, daha fazla engelli çocuğumuzun, gencimizin evlerinden çıkıp hayata tutunmalarını sağlayacaktır. Bu desteği bir devlet hizmet politikası haline getirmemiz gerekmektedir. Yine tekrarlamakta fayda var, hepimiz her an bir engelli adayıyız.