Bu Amerikan gazetecilerini anlamak zor.

CNN muhabiri Jim Acosta, Antalya’da, Obama’nın gözlerinin içine baka baka IŞİD’i kastederek aynen şu soruyu sordu:

“Why Can’t We Take Out These Bastards?”

Tam tercümesi şu: “Bu piçleri neden yenemiyoruz?”

Tabii ki Obama soruyu böyle anladı.

Ama Türkçeye çeviren tercüman, işgüzârlık yaparak “Neden bu kötü adamları yenemiyoruz” diye çevirdi soruyu.

Gelin biraz spekülasyon yapalım.

Böyle bir soruyu, Türkiye’de sormak mümkün mü?

Ve iki: Bu soruyu Putin’e sormak mümkün mü?

Cevapların ikisi de “Zor” galiba.

Yanağın intikamını sakızla mı aldı?

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Antalya’daki G20’ye damgayı, Başkan Obama’nın yanağını okşuyormuş izlenimi veren fotoğrafla vurdu.

Fotoğraf, yayımlamaktan korkmayan tüm gazetelerin birinci sayfasında çıktı.

Sadece “Reis kızar” diyenler fotoğrafı kullanmaktan kaçındılar.

Hatta, bizim Twitter derlemesi Manşet’imizdeki “Dünyanın patronu” esprisi müthişti.

Gazeteci Mehmet Barlas’ın, Erdoğan’ın yanağını okşarken çekilmiş resmi ile Obama’nın fotoğrafını yan yana getirip, “Dünyanın patronu Mehmet Barlas’mış, haberimiz yok” dediler.

Obama G20’nin son günü, Erdoğan konuşurken şakır şakır sakız çiğneyip konuşmayı da dinlemeyince intikamını almış oldu.

Obama sakız çiğnerken Erdoğan’ın Türkçe konuşmasının İngilizcesini dinlemek için kulaklık takma ihtiyacı da duymadı.

Kısaca, gider ayak intikamını aldı.

Süreç daha çok zaman alacak

Yaşı yetenler hatırlar. Leyla Zana’nın 1991’de TBMM’de Kürtçe yemin etmesi kriz çıkarmıştı.

Sonra işin sonu kötüye çıktı. Milletvekilleri polislerce yaka paça TBMM’den çıkarıldılar, tutuklandılar ve 11 yıl boyunca hapiste kaldılar.

Tüm bunların geride kaldığını sanıyorduk. Dün gördük ki, aradan geçen çeyrek yüzyıla rağmen değişen bir şey olmamış.

TBMM’de dün yine benzer olay yaşandı.

HDP Ağrı Milletvekili Leyla Zana, TBMM’de yemin ederken “Türk milleti” yerine “Türkiye milleti” deyince geçici Başkan Deniz Baykal yemini geçersiz saydı.

Leyla Zana yemin ettikten hemen sonra genel kuruldan ayrıldığı için kürsüye gelmedi. Danışmanıda ‘Leyla hanım yenim etmeyecek’ dedi. Yani yeni bir krizimiz oldu.

Bu tür “çözüm süreçleri”nde, Yeniçeri yürüyüşü, yani iki ileri bir geri adım atılması normaldir.

İngiltere’de IRA meselesi 8 yılda ancak çözüldü.

Görüyoruz ki, bu bizde biraz daha zaman alacak.

Doktor vekilden Gezi’nin Çocukları’na şiir kitabı

TBMM’de dün yemin edenlerden biri de CHP’nin Doktor milletvekili Ceyhun İrgil’di.

Dr. İrgil, 10 parmağında 10 marifet olan bir milletvekili.

Öncelikle hekim. Zaten milletvekilliğine de hekimlikteki başarılarıyla geldi.

Ayrıca eski bir gazeteci. İzmir ve Bursa’da gazetelerde çalıştı. Ayrıca şair ve yazar.

Dr. İrgil, 3 kitabına dördüncü kitabını da ekledi.

“Gökkuşağı” adını taşıyan ve “Gezi’nin Çocukları”na ithaf edilen kitapta Dr. İrgil şiirlerine, “Bu toprağın insanına güvenini yitirme...” diye başlıyor.

Şöyle sürdürüyor:

“Düğünde göbek atan o mübarek kadınlarımız aynı samimiyetle el açar camide...”.

‘Türk demokrasi tecrübesi bitti’

Huffington.post en büyük internet gazetelerinden biri.

Prof. Sinan Ciddi, burada yazmış. Önce başlığı aktaralım:

“Türkiye’nin demokrasi tecrübesinin sonuna mı gelindi?”

Yazıdaki bir cümle de şöyle: Bugünlerde, iyice ortaya çıkıyor ki, Türkiye’de rejim değişikliği yaşanıyor. “Parlamenter demokrasiden”, “Otokratik başkanlık sistemine kayılıyor.”

Türkiye bugünlerde dışardan böyle gözüküyor.