Zaten iki akşam önce Atletico Madrid karşısında iz lediğim Benfica benim gözümü fena korkutmuştu. Deplasmanda 1-0 mağlubiyetten 2-1 duruma ge tirdiler skoru. Hem de fırtına gibi bir futbolla. Beşiktaş’ın rakibi Sporting Lizbon ise şu anda Portekiz Ligi’nde Porto’nun arkasında averajla ikinci durumda. Benfica ise üçüncü. Sporting’in hocası Jesus da bir gün önce “Lig’i Avrupa’dan daha çok önemsiyoruz” açıklaması yapmış tı. Tabi bu hiç önemsemiyoruz demek de değildi. Son lig maçının ilk on birinden sadece dört isme Beşiktaş’a karşı forma giydirmiş olsa da.
Çünkü sonuçta sahaya çıkan oyuncular da aynı kadro nun oyuncularıydı. Maça çok hızlı başladılar. Savunmayı ilerde kurdular ve Beşiktaş’ı kendi alanına sıkıştırdılar. Tek toplarla oyalanmadan dikine gittiler. Aslında uluslarara sı arenada geçerli futbolu uyumlu bir biçimde uyguluyor lardı sadece.
Gole de erken kavuştular. Ardından yine çok net pozis yonlar geldi. İlk yarının sadece bir golle kapanması şan sımızdı. Teofilo sağ olsun(!) Son vuruşlarda çok becerik sizdi.
Arkaya yaslanmak ve rakibi beklemenin sonucuydu bu. O kadar çabuk o kadar müdahalesiz kalemize geliyorlar dı ki. Beşiktaş oyun kuramadı bir türlü. Nasıl kursun? Querasma ve Gomez ileride top bekliyor. Gökhan da onlara uyuyor. Sosa güçsüz. Necip ağır ve oyun kurma beceri sinden yoksun. Takım ikiye yarılmış durumda. Ne yazık ki bizim futbol aklımız Avrupa arenasına yetmiyor. Onlar yok oyunu tutma, yok rakibi oyalama gibi şeylerle uğraşmıyor lar. Karşı kaleye nasıl en kısa şekilde gidilir ona bakıyorlar.
Biz ise “dikkatli oynayacağız” diye diye futbolu sade ce rakibi karşılamaya indirgedik.
Asıl üzüldüğüm, Güneş’in, takımın en iyi yaptığı şeyden, örgütlü ataktan vazgeçerek sahaya çıkmış olmasıydı. Bu şekilde oynamak intihardı.
İkinci yarıya Oğuzhan’la başladı Beşiktaş. İleri dikine giden bir oyuncu bile fark yarattı. Daha fazla topla oyna maya başladık, daha fazla rakip alana geçtik, üst üste üç dört pas yapabildik. Ve ilk organize atakla da beraberlik golünü attık. Güneş daha sonra Cenk’i de alıp forveti iki leyince oyuna başladığı ‘karşılama futbolu’ anlayışından tamamen vazgeçmiş oldu. Oyun dengelenmenin ötesinde galibiyet golü arar olduk. Ama o şansı da bulamadık. Hat ta ilk yarıdaki halimizi düşününce 1-1’ lik skora şükrettik.
Şu kesin; Avrupa arenası kararsız futbolu kaldırmıyor.   alır mı!?