Beşiktaş, perşembe akşamı Hapoel B. Sheva’ya karşı ilk yarı rakibini daha çok kendi alanında karşılamış ve orta alandan kaçırılan bir topla da golü yemişti. Ama 2. yarı üçlü orta alanla, ileri çıkan Marcelo ve Mitrovic’le, bir açık gibi atağa kalkan Tosic’le, rakip savunmanın arkasına kaçan forvetleriyle oyunun hâkimi olmuş golleri de sıralamıştı. İlk yarı bir Avrupa Ligi takımı gibi 2. yarı ise bir Şampiyonlar Ligi takımı gibi oynamıştı.
Evet Kartal’ın orta alanında tabii ki Atiba olacaktı ama yanında iki orta saha oyuncusu daha olmalıydı ki yalnız kalmasın.
Ne var ki Güneş bu kez de 4-2-4 gibi çıkardı takımı. “Haydi hayırlısı” dedik. Marcelo’nun yanında Atınç’a şans vermişti hoca. Ortada Atiba ve Oğuzhan vardı. Ve bekler orta alanda çıktıkları için sistem 4-4-2’ ye dönüverdi. Oğuzhan stoperlere yaklaşıyor ve takım yelpaze gibi karşı alana yayılıyordu. Böyle olunca hatların önemi de kalmıyordu zaten. Disiplinli bir şekilde topa sahip olmak yetiyor. Ayrıca Talisca bile, Babel bile zaman zaman yardım etti orta alana. Bu arada Güneş, Talisca’ya da savunma yapmayı öğretirse buna sadece şapka çıkarılır. Tabi Talisca’nın 27’de o harika vuruşuyla attığı gole de. Ne vuruştu o öyle. Burada golü hazırlayan Oğuzhan ve Cenk’i de unutmamak gerek tabi. Fakat Talisca’nın o muhteşem vuruşunu gördükten sonra futbolda diziliş-taktik falan ama futbolcu kalitesinin de ne kadar önemli olduğunu gördük.
Önce Cenk sonra Talisca tabelayı 2-0 olarak değiştirince Siyah-Beyazlılar rahat başladılar 2. yarıya da. 64’te yılın golünü atan Talisca çıktı Gökhan İnler girdi. İyi de girdi İnler. Şutu güzeldi. Baskı aynen sürdü ve 3. gol de 69’da Atınç’la böyle geldi.
Aslında önemli olan gol sayısı değil en yakın rakiplerinin puan kaybettiği haftada kazanmaktı. Bunu da başardı Kartal…