Yeşil çimler üzerinde siyah-beyaz bir maç izleyecektik. Çünkü yeşil-mavi renkli Rize bembeyaz giyinince Beşiktaş da simsiyah giyinmişti. Ve maç başlar başlamaz “Lig bitti” diyenlere inat Rize tehlikeli bir atakla Beşiktaş kalesine inince sanırım herkes henüz 23. haftada olduğumuzu, daha oynanması gereken 12 karşılaşma olduğunu, bu köprülerin altından çok suların akacağını yani bu işin kesinlikle bitmediğini idrak etmişlerdir.
Beşiktaş’ın tam tersine kalan maçlarında vitesi yükselte yükselte gitmesi her maçı final maçı gibi oynaması gerekiyordu bundan böyle. Zaten Kartal da vakit kaybetmeden karşı alana yerleşiverdi. Sabırlı hazırlık paslarının ardından derin paslarla sonuca gitmeye çalıştı. Ne var ki Cenk aldığı topları ezince, Quaresma ve Talisca harikalar yapacağım derken topları rakibe kaptırınca bırakın gol olmasını kaleyi bile bulmadı.
Rize ise kontraatak pususundaydı. Özellikle Gökhan Gönül’ün tarafında Gökhan bazen ağır kalınca Q7 de hiç yardım etmeyi düşünmeyince yol açıldı Rize’ye.
Ama 35. dakikadan sonra Rizeli oyuncular zaman çalmaya başladılar.
Buna karşın Kartal ilk devre biterken bulduğu golle ataklarından hiç olmazsa birini sonuçlandırmış oldu; topu çizgiden birden hızlandırdı, sol bek Adriano’nun kestiği topu sağ bek Gökhan Gönül şahane vuruşuyla ağlara yolladı. Çabalarının da ödülünü almış oldu. Beşiktaş’ın ligin üstünde olan özelliklerinden biri de bu işte; bekler hem de aynı anda kanat forvetler gibi oynayabiliyor. Ve tabi, top rakipteyken rakibe adeta yapışıp topu yeniden kazanma çabası. Ama Beşiktaş oyun kurarken gösterdiği olgunluğu gol pozisyonu yaratmada da göstermeli. Bu konuda verimsizdi Kartal dün akşam. Beşiktaş bir türlü 2. golü bulamayınca bir farklı skor Rize’nin umutlarını daha da arttırdı. Fabri’nin zorlandığı stresli dakikalardı bunlar. Sonuçta Siyah-Beyazlılar bir golle de olsa üç puanı almayı başardılar...