Bizde ne yazık ki çok kolay adam harcanıyor. Dahası hep olumsuz eleştirileri seviyoruz. Çünkü olumsuz eleştiri yapmak kolay; ne sabır ne vizyon ne de bilgi gerek. İşte düne kadar baş tacı edilen Şenol Güneş şimdi eleştiriliyor. Oysa ki Beşiktaş’ın sorunu farklı. Sergen Yalçın döneminde akıllı bir kadrolaşma başlatılmış, altyapıdan oyuncular takıma adapte edilmiş, sonra Valerien Ismael döneminde bunlara isabetli yabancılar ve gelecekte milli olabilecek yerliler eklenmişti. 

Ama sabredilmediği ve olumsuz eleştirilerden etkilenildiği için bu yoldan vazgeçildi. Güneş’le birlikte var olan kadro da dağıtıldı. Güneş’in pek ısınamadığı Saiss, Redmond tutulamadı. Masuaku da aynı akıbete uğruyordu neredeyse. Güneş verdiği demeçlerle ve onları yedekten oyuna alarak bu isimleri küstürdü. Yine Güneş’in gelişiyle genç oyuncular ilk 11 şansını kaybetti. Aslında o dönemde Beşiktaş’ın sadece çok yönlü bir orta sahaya ve geleceği olan bir beke ihtiyacı vardı. Amir ve Onur Bulut transferleri ihtiyacı ancak bir ölçüde karşıladı.

Bu sezon ise popülizm dorukta. Yapılan yeni transferlerin çoğu Chamberlain, Bailly, Onana, Amartey gibi takıma yarar değil hatta zarar verebilecek cinsten isimler. Ama hâlâ bir tane daha Gedson’a ihtiyaç var. Ya da Demir Ege’ye şans verilmesine. Sonuçta onca yeni isim arasında sadece Rashica ve Bahtiyar doğru seçim gibi. 

Kadro kalitesinin azalmasının ve özellikle teknik düzeyin düşmesinin yanında Güneş’in iyice basmakalıp hale gelmiş yönetimi de önemli bir sorun. Mesela Trabzonspor maçını Beşiktaş yanlış 11 ve takımın boyunun uzadığı yavaş oyunla kaybetti. Ve Trabzonspor, Beşiktaş’tan daha iyi bir takım olduğu için değil, hocası takımı daha akıllı oynattığı için kazandı. Futbolun en önemli faktörlerinden hızı kullandılar; 3 kez hızlı geldiler, 3 gol buldular.

Sonuçta maçları adı olan ama verimi kuşkulu futbolcular değil uyumlu, koşan ve çağdaş top oynayan takımlar kazanıyor. Kısacası Beşiktaş’ın hatası uyumlu ve gelişmeye açık kadroyu 1-2 takviyeyle güçlendirecekken dağıtması oldu.