Beşiktaş’ın doğum günüydü ve bunun bir hediyesi olmalıydı. Zaten her şey dopdolu tribünler önünde çok güzel başlamıştı. Ah keşke ilk maçta son 30 dakikada oynanan o pasif oyun ve gereksiz yenilen o iki gol olmasaydı. Böylece işi zora sokmuştu Kartal.
Mutlaka gol atmak gerekiyordu ama tabii gol yemeden.
Bilic savunmasını bozmayan Brugge’e karşı takımı çift santrforla çıkmıştı. Belli ki erken gol arıyordu ve bu mantıklı görünüyordu. Böylece Siyah-Beyazlılar 4-4-2 şeklinde dizilmişti. Önemli olan diziliş değil hedefe ulaşmak için en iyi yolu bulmak ve oyuna egemen olmak.
Fakat gol için sadece iki santrfor yetmiyor, onları gol yoluna sokacak 4’lü-5’li hızlı ataklara ihtiyacı vardı Beşiktaş’ın. Ne var ki bir türlü savunmadan ve orta alandan çok adamla çıkamadık. Bunda bizim forvet hattıyla savunmanın arasına yığılan Brugge’ün, bağlantıları koparmamasının etkisi vardı.
Bu durumda Brugge, Beşiktaş’ı uzun toplara zorladı. Uzun toplarla oynayınca da çift santrforun pek bir önemi kalmadı. Top bize geçince yavaşlıyor, rakibe geçince hızlanıyordu. Bu yüzden kaptırılan toplar tehlikeli kontrataklara yol açtı. Ümidimizi Tolgay’ın maharetine, Gökhan’ın driblingle top sürmesine daha çok da duran top karambollerine bağlamıştık. Brugge ise skorun üstüne yatmadı, gayet akıllı savunma yaptı, topu kaptığında da bizden daha tehlikeli oldu. Tam Beşiktaş beklerini çıkarmalı, çok adamla hızlı atağa kalkmalı diyorduk ki bunu gerçekleştirdi ve gol geldi. Rakibin gelişigüzel topu uzaklaştırması ve Motta’nın topu iyi değerlendirmesiyle. Ardından neredeyse Opare’yle 2. golü buluyorduk.
Ama işler 61’de tam tersine dönüverdi. Bence Bilic ve Beşiktaş, Brugge’den savunma dersi almalı. Art arda yapılan savunma hatalarıyla skor 1-1 olunca Beşiktaş adeta dağıldı. Ve Brugge ikinci golü de atınca her şey o anda bitti. İlk gol Tolga’nın degajından, 2. ise Brugge kalesi önünden atılan toptan geldi…
Sonuçta Bilic’in oyuna oyuncu değişikliğiyle müdahale edememesinin de etkisi vardı.
Fakat görünen o ki Beşiktaş’ta iyi oyuncular var ama Brugge daha iyi bir takım. Kupada ilerlemek için de şart bu. Yine de teşekkürler Kartal. Çöküşteki ülke futboluna rağmen küresel futbola tutunduğu için.
Umutlar seneye, hem de Şampiyonlar Ligi’ne…