Yıl 2008... Aylardan ocaktı...

Ufkun bodrum katlarından çıkıp top gibi kırmızı bir güneşi özlediğim zamanın içindeydim.

O sırada telefonum çaldı...

Halit (Çelenk) Ağabey arıyordu.

Sevgi ırmağının yaşam dolu sosyalist ve devrimci yüreğiydi o... Ören sabahlarının çiçeklenmiş devrimci yüreği...

Uzun uzun konuştuk.

Ankara’da ya da Burhaniye Ören’de bir araya geldiğimizde çaylarımızı yudumlarken Deniz Gezmiş’ten, Yusuf Aslan’dan, Hüseyin İnan’dan söz ederdik.

İnsan varlığının özüne inmeyi, sosyalizmi, devrimciliği Halit Ağabey’den öğrenmiştim 18’li yaşlarda...

Anlatırdı uzun uzun:

“Ulusalcılık = Yurtseverlik, devrimcilik, solculuk, sosyalistlik...”

***

Delikanlıydık, gözü karaydık, haykırırdık:

“Bir, iki, üç, daha fazla Vietnam; Ernesto’ya bin selam!”

İçimde bir mayıs hüznü...

Deniz, Hüseyin ve Yusuf darağacına götürülmeden bir gün önce, 5 Mayıs günü gözlerini yumdu Halit Çelenk...

Üçünün de avukatıydı, idam gecesi yanlarındaydı.

O güzel gözlü, yumuşak dev adam dün “üç fidan”ın ölüm yıldönümünde, onlara yakın bir yerde, Karşıyaka Mezarlığı’nda toprağa verildi.

Islak, serin bir günün öğle saatlerinde yazımı yazarken masamın üzerinde Halit Çelenk’in yazdığı bir kitap duruyor:

“Hukuk Açısından TÖB-DER Davası”

Halit Ağabey’in kitabı...

Tarihsel bir belge.

12 Eylül hukukunun içyüzünü sergileyen önemli bir yapıt.

***

Dünya hukuk tarihinde böyle bir olaya hiç tanık olunmadığına eminim. Eğit-Der iyi ki yayımlamış bu kitabı.

12 Eylül’ün ne olduğunu araştıran uzmanlara bir el kitabı...

Başta Tayyip Bey olmak üzere tüm liderler, yargıçlar, savcılar, aydınlar, liberaller okumalı bu kitabı... Beş generalden oluşan cuntanın yargıyı ne hale getirdiğini tüm çıplaklığıyla göreceklerdir.

Halit Çelenk iyi bir hukukçu, aydın, yazar, devrimci ve sosyalistti...

Çok şey öğrendik biz kendisinden...

Ulusalcılığı kör milliyetçililik sananlar, Kenan Evren modeli Atatürkçüler, darbelere alkış tutanlar, liberal tosuncuklar, tarikat şeyhlerinin müritleri, iktidar yalakaları da okumalı o kitabı.

Hâlâ dimdik ayakta duran, gerdan kırmayan, ruhlarını satılmışlara teslim etmeyen 68 kuşağı Halit Ağabey’i iyi tanır.

Elbet dönekler de...

Bir ara gözlerimi yumuyorum... Burhaniye Ören’e gidiyorum... Çay bahçesindeyiz... Müşerref Hekimoğlu, Fakir Baykurt, Nuri Bozyel, Mehmet Özgüçlü, Şekibe Çelenk ve Halit Ağabey... Uzayıp giden, tadına doyum olmayan sohbetler...

***

Halit Çelenk insan haklarına dayalı hukuk için mücadele eden bir savunmandı.

Şöyle derdi:

“Önce insan olacağız, sonra hukukçu!”

Ardından eklerdi:

“Demokrasi mücadelesi veren, hiçbir kişisel çıkar ve mevki düşünmeden hapishaneleri, idamları göze alan insanları savunarak ülkemizde yürütülen demokrasi savaşımına katkıda bulunduğuma inanıyorum.”

12 Mart’ta Dev-Genç, TÖS, Deniz Gezmiş ve arkadaşları, THKP-C, Köy-Koop, Mihri Belli ve Süleyman Ege, Hasan Hüseyin, Kemal Burkay, Kemal Türkler vb. davaları... 12 Eylül döneminde DİSK, TÖB-DER, Barış Derneği, TİP, TSİP, TKP, TDKP, Partizan, İlhan Erdost, Sadun Aren, İlhami Soysal, Yeşilyurt köylüleri, Nâzım Hikmet’in yurttaşlık hakkı gibi nice davalar...

***

Dün sabah Deniz, Hüseyin ve Yusuf’un “İdam Gecesi Anıları”nın sayfalarını çevirirken gözlerim doldu, kaskatı kesilip kaldım...

Halit Çelenk’i anlatan kitapta benim de bir yazım vardır...

O kitabı aradım bulamadım.

Zor günlerin dostu, ağabeyi, benim tutukluluk günlerimin yılmayan savaşçısı...

Özgürlük bahçesinin renk renk çiçekleri gibi bir mayıs öğlesinde, Deniz’lerden bir gün önce yıldızlarla buluştun.

Senin için dinledim dün sabah Joan Baez’i, Stones’u, Bob Dylan’ı, The Beatles’i...

Güneşli dost köşelerine çekildim sonra... Gözlerim buğulu... İş gezisindeydim, yetişemedim seni uğurlamaya...

Sana söz veriyorum, bu yaz Homeros’un “Işık Sahili”nde dolaşırken, başımı göğe çevirip el sallayacağım, sesleneceğim sana...

Biliyorum Behramkale üzerinden kayacak olan yıldız mutlaka sensin...

\n\n