Emperyal güç odaklarının Mısır’da, Tunus’ta, Libya’da ve Suriye’de tezgâhladıkları oyun, Irak ve Afganistan’ın işgaliyle başlayan Büyük Ortadoğu Projesi...

Yoksul halklara anlatılan demokrasi ve özgürlük masalları...

Irak’a misket bombaları yağarken, Bağdat’ta masum siviller ölürken, ölümleri ve acıyı televizyon ekranlarından seyrettiğimiz günleri çoktan unuttuk.

Hele o yazılıp çizilenleri:

“ABD, Irak’a demokrasi getirecek!”

Emperyal güç odakları işgal ettikleri topraklarda ne yoksulluğu önlediler, ne de mezhepsel çatışmaları.

Onların tek amacı vardı:

“Sömürü düzenini sürdürmek!”

***

Ortadoğu’da bir yandan petrol yatakları, öte yandan yoksul halk...

Önceki gün televizyon ekranlarında Hüsnü Mübarek’in demir kafes içinde sorgulanması... Suriye’de yaşanan mezhep çatışmasını “iç savaş”a dönüştürme eylemleri... Libya’nın NATO uçaklarıyla bombalanması.

Şimdi sırada Suriye var!

Irak’ta milyonlarca insan öldü. Kadın, erkek, çocuk... Milyonlarca insan sakat kaldı...

Saddam’ın baskısından yılan halk şimdilerde idam sephasında can veren diktatörü arıyor.

Saydığım Ortadoğu ve Kuzey Afrika ülkelerine bakın, oralarda soygun ve vurgun düzeninin barışı nasıl alıp gittiğini görürsünüz.

Yolunuz Mısır’a düştüğünde 20 milyon nüfuslu Kahire’de milyonlarca insanın günde bir dolarla yaşadığına tanık olursunuz. Nil kıyısındaki yaşamla Kahire’nin iç kesimlerindeki yaşam arasında büyük bir fark vardır.

***

Gözlerimizi Ortadoğu’dan çevirip Türkiye’ye şöyle bir bakalım isterseniz...

Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç YAŞ’taki fotoğraf üzerine şöyle diyor:

“Bir köyde iki muhtar olmaz!”

YAŞ toplantısında Başbakan Erdoğan tek başına, yanında Genelkurmay Başkanı yok...

Zaten Orgeneral Koşaner istifa edip emekliliğini istedi üç kuvvet komutanıyla birlikte... Yandaş medyaya göre o fotoğraf Türkiye’nin demokrasi yolunda ne denli mesafe aldığını gösteriyormuş.

Siyasal iktidar ve Türk Silahlı Kuvvetleri...

Ve o fotoğraf!..

Hukuk devleti ve laik demokratik Cumhuriyet...

AKP iktidarıyla uyumlu bir ordu!..

Aydınlanma devrimi, tutuklu teğmenler, yüzbaşılar, binbaşılar, yarbaylar, albaylar, gazeteciler, bilim insanları...

Ne diyorsunuz bu gidişe?

***

Çok yazdım, bir kez daha değineyim...

AKP iktidarı 2002’de yüzde 35, 2007’de yüzde 46, 2011 seçimlerinde yüzde 50 oy oranıyla tek başına iktidar oldu.

AKP iktidarı gerçekten darbecilerle hesaplaşacak mı?

12 Mart ve 12 Eylül’le hesaplaşacaklarını hiç sanmıyorum...

Peki 28 Şubat’la hesaplaşacaklar mı, e-muhtıra veren Büyükanıt Paşa’ya “Gel bakalım anlat, sen ne yapmak istedin?” diyecekler mi?

AKP iktidarı darbecilere dokunamıyor, hele 28 Şubatçıları görmüyor bile...

28 Şubat postmodern darbesi olmasaydı, bugün AKP diye bir parti olmazdı. Erdoğan ve arkadaşları bu nedenle 28 Şubat’ı yapanlara çok şey borçlu...

O nedenle YAŞ toplantısındaki o fotoğraf beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor...

Yazımı yazdığım saatlerde Orgeneral Necdet Özel asaleten Genelkurmay Başkanlığı’na atandı, öteki kuvvet komutanları da belli oldu...

***

Bir de ikinci fotoğraf, yani Hüsnü Mübarek’in kafes içinde yargılanması süreci var...

Gerçekten Mısır halkı demokrasi ve özgürlükleri istiyor mu? ABD bu özgürlüklerin Mısır’da gerçekleşmesi yolunda bir şeyler yapıyor mu?

Hiç sanmıyorum!

Emperyal güç odaklarının böyle bir derdi yok Tunus, Libya ve Mısır’da...

O güçler kendilerine “sadık” iktidarlar istiyor...

Mısır’da ve Türkiye’de çekilmiş iki fotoğrafa bakıp düşünüyorum.

Mısır’a demokrasinin geleceğini söyleyemem, Suriye ve Libya’ya da...

Türkiye’ye gelince...

AKP iktidarından bu konuda hiç mi hiç umudum yok... Demokrasi ve özgürlük masalı anlatıyorlar...

Masal!