\n

Tedirginlik duyduğum bir bayram sabahıydı dün. Bir ilki yaşadım diyebilirim. Çünkü geçmişte hiç böyle ‘engellenen’ bayramlar görmemiştim. İnsanlara çektirilen bu zulüm neyin nesidir? Bırakın herkes dilediği gibi kutlasın, yürüsün, eğlensin. “Yok oraya gidemezsin, yok buraya çıkamazsın..” Yok.. Yok... Bir sürü yasak.. İnsanlar polisle karşı karşıya getiriliyor. Olmaz.. Çok sayıda masum cop yiyor, dayağa maruz kalıyor, biber gazı cabası... Olmaz.. Tazyikli su sıkmak, panzerle karşı koymaya kalkışılması olacak iş mi? Birçok yer savaş alanına döndü ve hiç tasvip etmediğimiz görüntüler ortaya çıktı. Anıtkabir ‘yasaklı yer’ ilan ediliyor. Bu hiç olmadı. Bayram, Cumhuriyet Bayramı. Öyle sıradan falan değil. Yapmayın, etmeyin... İşin ucunda sanırım bir ‘hazımsızlık’, bir ‘öç’ alma var. Ama nereye kadar böyle devam edecek. Bayramlara milletçe her zaman büyük önem vermişizdir, ellerimize bayraklarımızı alıp sokaklara dökülüp yürümüş, alkış tutmuş hep çoşku dolu kutlamışızdır. Hangi gün bir olay çıkmıştır göreniniz, duyanınız varsa söylesin. Maalesef günümüzde ‘bayramlar’ artık bir bir takvim yapraklarından çıkarılmak üzere. Her bayram kutlaması açıkça makaslanıyor. İnsanımız buna tepki gösterdiğinde acımasızca darp ediliyor. Tıpkı dün olduğu gibi... Vah benim ülkem vah.. Ne hale geldin böyle? Soruyorum; Bugün bir seçim olsa sandıktan yine yüzde elli mi çıkar?

Hakkınız ödenmez

Tarih 20 Eylül 2011. Cezalı F.Bahçe, Manisaspor’u ağırlıyor. Federasyon aldığı bir kararla erkeklere yasak olan maçı kadın ve çocukların izlemesinin yolunu açıyor. Beklenti, tribünlerde 4-5 bin kişinin olacağı yönünde. Ancak kadın ve çocuklar herkesi yanıltıyor. Çünkü Saracoğlu tribünleri hınca hınç doluyor o gün. Bu, dünya üzerinde sadece kadın ve çocukların ilk izlediği maç olarak tarihe geçiyor. Ambians öyle müthiş ki UEFA Fenerbahçeli kadın ve çocukları FIFA 2011 Fair Play ödülüne layık gösteriyor. Fenerbahçe’nin geçen sezon sonu son maçtaki olaylar nedeniyle aldığı beş maçlık ‘ceza serisi’ dün itibarıyla tamamlandı. Çiçekler son kez koştular tribünlere. Bir bölümünün üzerinde Sarı - Lacivert, bir bölümünün üzerinde anlamlı gün nedeniyle Kırmızı - Beyazlı giysiler vardı. Yine coştular. Hatta coşkularını ikiye katladılar. Helal olsun. Bana göre görevlerini fazlasıyla yaptılar. Hakları ödenmez. Hâkimiyet yeniden erkeklere geçiyor.

Kadıköy’de seri bitti

Medical Park Antalyaspor’a karşı sakatlıkları devam eden Mehmet Topal, Meireles, Egemen, Mehmet Topuz, Yobo forma giymediler. Günümüz futbolunda şu yan pas hastalığından ne zaman kurtulacağız merak ediyorum. Avrupalı 3 pasta gol yapıyor, bizimkiler 15 - 20 kez top çevirip ancak yarı alanı geçebiliyor. Kaleciye yapılan geri paslar da cabası. Yabancı sahalarda hem mücadeleleri hem de atılan golleri keyifle izliyoruz. Burada gol görmek tesadüflere bağlı. Dün gece ilk bölümde Fenerbahçeli futbolcuların yaptığı yan pasları sayamadım. Bir türlü dikiş tutturamadılar. Antalya çetin ceviz çıktı, pozisyon olarak çok üretkenlerdi. Bireyselden öte iyi bir takım oyunu sundular. Diarra’nın attığı ilk gol dakikalar öncesinden sinyalini verdi. Çünkü Sarı - Lacivertli savunma çaresizleşmiş, Volkan kalesinde tehlike yaşamaya başlamıştı. Dağınık görüntü çizersen başarılı olamazsın. Hele hele ikinciyi yediğinde işin çok zorlaşır. Bekir’in, Serdar’ın halleri neydi öyle? Alın yerlerine 2 amatör futbolcuyu eminim ki çok daha iyi oynardı. Selçuk desen kötü, Krasic soru işareti, Caner ne yaptığını bilmiyor, Kuyt öyle, bir tek Sow.. İkinci yarıda Sow’un erken gelen golü takım ne kadar kötü oynasa da bir umut ışığı oldu. Devamı geldi mi? Hayır. Aykut genç Salih’in sonunu hazırladı. Genç futbolcunun hatalı pasında Fenerbahçe üçüncü golü yiyince Saracoğlu yine “Aykut istifa” sesleriyle yankılandı. Sonuçta Sarı - Lacivertlilerin evindeki 47 maçlık yenilmezlik serisi de bitti...