Fenerbahçe’nin eski futbolcuları Emre ile Ziegler dönünce baktım ortalıkta ‘şampiyon’ olunmuşçasına bir hava esmeye başladı. Günlerdir daha çok Emre manşetlerden inmiyor. Bilindiği üzere Aykut Kocaman’la aralarında kavga yaşanmış, sonra yıldız futbolcu yurt dışına gitmişti. Şimdi hem Kocaman’dan hem de Emre’den karşılıklı övgüler duyuyorum. Emre’yi severim. Hakkını yememek lazım. İyi futbolcudur, tam bir görev adamıdır. Çıkar, mücadelesini terinin son damlasına kadar yapar ancak agresiftir, bir anda sahada tanınmayacak hale bürünür. Sağa sola saldırır, fatura yeri gelir ağır olur. Hem takımı, hem kendisi zarar görür. Umarım bu huyundan da vazgeçmiştir. \n

Bir parantez açıp işin perde arkasına gelecek olursak; Emre, İstanbul’a ayağını basar basmaz Ali Yıldırım’ın Kandilli’deki villasına gider. Burada bir zirve yaşanır. Bu zirvenin adı ‘Yıldırım-Kocaman- Belözoğlu’ zirvesidir. Önce geçmişte yaşanılanlara sünger çekilir, sonra takımın geleceği konuşulur. Emre, “Yuvana hoş geldin” diyen hocasına sarılır ve söz verir; “El ele başarıya koşacağız.” \n

İsviçreli Ziegler’e gelince; Hasan Ali Kaldırım’a alternatif olarak kadroya dahil edildi. Beşiktaş ve G.Saray bu oyuncuya teklif sundu, onun tercihi de görüldüğü gibi Fenerbahçe oldu. Webo takımın gücüne güç katar. Kaliteli bir yabancı. Yaşının 31 olması ürkütmemeli. Emenike’den iyi mi, tabii ki değil. Niang’a, Sarı - Lacivertliler “Bekle” demiş. Senegalli futbolcu sonuç alamayınca Beşiktaş’a gitmiş. Ne kadar doğru bilemiyorum. Emre ve Ziegler’in dönüşüne ilave bir de Webo’nun alınmasına sözüm yok fakat camia açıkçası yönetimden ünlü bir yıldız isim bekliyordu. Niçin olmadı bilemiyorum. Dia da gelmek istemiş ama... Aziz Başkan’ı ortalarda yine göremez olduk. Sessiz, sakin, içine kapanık bir görüntü veriyor. Yoksa hâlâ cezaevinde yaşadığı günlerin etkisinde mi? Yıldırım, Fenerbahçe’nin her şeyi. Çok büyük başarılara imza atmış birisi. Başkan; arasıra çık görün, meydan Beşiktaş ve G.Saray’ın başkanlarına kalmış gibi...\n

Dün gece şaşırdım. Üç futbolcunun gelişi sanki bir anda seyirci patlamasına neden oldu. Tamam, Fenerbahçe boş tribünlere oynamıyor, böyle bir tabloyu zaten hiç görmedim, bu kez neredeyse boş koltuk yoktu. Tribünlerde bir bayram, şampiyonluk havası vardı. Yeni pankartlar, kareografiler gördüm. Her şeyden önemlisi tribünlerin birlikteliğiydi. Çünkü yaklaşık 6 aydır her tribünden farklı sesler çıkıyordu.\n

Taraftar bu kadar muhteşemken Fenerbahçe olarak ne yapıp edip iyi futbol oynamak zorundasın. Hem de 3 yeni takviyen gelmişken. Rakip ilk pozisyonda gol yaparsa savunma ve kaleci hatası var demektir. Volkan’ın özellikle son maçlarda yediği golleri hayretler içinde izliyorum. Değişim için bir şey söylemeyeceğim. Dün geceyi başlangıç sayalım. Ama Beşiktaş ve Galatasaray puan kaybetmişken madem büyük takımsın işi hemen bitireceksin, bitireceksin ki zirveye ortak ol. Aykut Hoca, bir kez olsun evinde oynarken çift santrforu dene. Bak göreceksin bırak kaybetmeyi, çok şeyler kazanacaksın. Kocaman, Webo’yu tek forvet oynattı, Sow’u sol kanada aldı. Erken gol panik havası yarattı, hatalara ıslıklar yükseldi. Sivas taş gibi bir takım, bunu kimse inkâr edemez. Rıza Hoca çok eski bir dostum olmakla beraber bana göre ligimizin sayılı teknik direktörlerinden birisi. 36. dakikada kazanılan penaltıyı Kuyt direğe nişanladı. Ya biraz topun altına fazla girdi ya da çok sert vurdu. Sonra gol kaçırma yarışı başladı. Fırsat geldikçe atacaksın, atamazsan puan yok. İlk yarıda Sivas’ın 1 pozisyonu gol oldu. Fenerbahçe 10 pozisyonda sıfır çekti. Masaya yatırılacak bir durum. Webo golü attı. Bu Fenerbahçe için bir hayat öpücüğüydü. Futbol biliyoruz ki hatalar oyunudur. Bakıyorum, Sarı - Lacivertlilerde gün geçtikçe hatalar ayyuka çıkıyor. Tıpkı dün gece olduğu gibi. Bu mağlubiyet yenilir yutulur cinsten değil. Olmadı Fenerbahçe.