Oyunun hemen başında kalemizde golü gördük. Tabii ki de yıkıldık. Sonra Eljif’e Zenit ceza alanı içinde yapılan çok sert bir şarj vardı. İngiliz hakem devam dedi bu harekete. Aynı hakem, 3-5 dakika sonra bu kez rakip oyuncu tarafından, Sadık’ın yüzünde patlayan dirseği gözmezden geldi. Demek oluyor ki kötü hakem sadece bize mahsus değil. Bu hakem İngiltere’de her ne kadar FIFA kokartına sahip olsa da, başarsız hakemler arasında gösteriliyormuş. Kadıköy’deki maçta, özellikle ilk yarı iyi oynarken skoru çoğaltamamıştık. Keşke avantajı o gün daha ileri taşıyabilseydik. O zaman rahat edecektik. Dün gece bizim adımıza zor geçti. İlk maçlarda alınan 1-0’lık skor her zaman avantaj sağlamaz. Bu sene her maçta olduğu gibi yine akıl almaz derecede pas hataları yaptık. Fenerbahçe’nin yeni santraforu Ayew olmuş. Ersun Yanal 3 isim arasında Soldado’nun ismini UEFA listesine yazdıramamış. Bu, bana göre başlı başına büyük bir hata. Slimani ve Frey, Soldado varken ne iş yaparlar anlamış değilim. Ayew’den golcü yaratmak bana saçma geldi. Acemi bir teknik direktör dahi bunu yapmaz. Topal’ın golüyle ayağa kalktık. Şapka çıkartılacak bir goldü. Kariyerinin en iyi vuruşuydu diyebilirim. Harun harikaydı yine. Çok iş düştü ona. Zenit tahmin ettiğimiz üzere evinde kolay lokma olmayacaktı. Ligleri başlamasa da taş gibi bir takım. Keşke başa baş mücadele edebilseydik. Oyunun içinde bir var, bir yoktuk. Alper’i sahada gören var mı? Yerine giren Tolgay, takımı toparladı. Fenerbahçe, Fenerbahçe gibi oynamaya başladı. Keşke o 3. golü yemeseydik. Yine bireysel hatadan oldu. Yapacak bir şey yok. Çok üzüldük. Tur elimize gelmişti. Artık bir dahaki sefere...