- Uğur’u kim öldürdü?..

Sorulur mu...

Ben öldürdüm..

Gülmeyin, bu nedenle ve gerekçeyle Ergenekon mudur, nedir, işte o davada yargılanıyorum...

*

Evet, Ergenekon iddianamesinin suçlama kurgusuna bakarsanız Uğur’u ben öldürmüşüm...

Yalnız ben mi?..

Biz...

Biz kim?..

Balbay...

Cumhuriyetçiler..

Şaka değil, Uğur’u ve de Muammer Aksoy’u, Bahriye Üçok’u, Çetin Emeç’i, Turan Dursun’u, Cavit Orhan Tütengil’i, Onat Kutlar’ı, Ahmet Taner Kışlalı’yı vb. ben öldürmüşüm...

Biz öldürmüşüz...

Öldürmüşüz veya öldürtmüşüz...

Neden?..

Elimizdeki 2450 sayfalık iddianameye göre terör olsun da darbeye ‘zemin’ hazırlasın diye yapmışız bu işleri...

*

Gerçekte Ergenekon’un gerçek savcısı kim, pek bilinmiyor; Feto mu, F-polisi mi, CIA mı, RTE mi, her kimse yaman bir planlamayı devreye soktu...

Ergenekon tertibinde iş geldi dayandı sendikaya...

Sendikacılığa...

Sendika başkanına baskın...

Hem evine...

Hem sendikasına..

TV’sine..

Polis ortalığı altüst ediyor, arama, tarama vesairede Türk Ceza Muhakemesi usullerini takan yok...

*

Eğer dinci-İslamcı-Amerikancı AKP iktidarına muhalif bir Atatürkçü isen ya teröristsin...

Ya darbeci...

Sevgili Uğur Mumcu yaşasaydı, Ergenekon tertibinin barsaklarını ortaya dökenlerin başında gelirdi...

Peki, bugün, 16’ncı ölüm yıldönümünde, Uğur’u anmak için ne yapmalı?..

*

Uğur Atatürkçüydü...

Cumhuriyetçiydi..

Aydınlanmacıydı..

Demokratik devrimciydi..

Antiemperyalistti..

Laikti..

Bağımsızlıkçıydı..

Dinci-İslamcı-Amerikancı devlete kökünden karşıydı...

Uğur’un güzelim anısını yad etmek için, onun kimliğini, kişiliğini, hayatını, mematını oluşturan ilkelere bağlılık ve hizmet en geçerli yöntemdir...

Ergenekon tertibine karşı durmayan ve çıkmayan, Uğur Mumcu’ya layık olamaz...