Yolun sonu yaklaşınca stres basıyor. Hele bir de rakip ligin dibinde olunca maç kolay zannediliyor. Bu psikolojide Galatasaray ilk yarının büyük bölümünde oyuna konsantre olamadı. Genellikle topun peşinde koştu. Karabükspor ayağa paslarla oyunu forse eden taraftı ve Ahmet İlhan ile ilk gol şansını yakaladı. Sabri pozisyonu, dolayısıyle golü de önlemiş oldu.
Oyuna konsantre olamayan G.Saray, hem yanlış pas tercihleri yaptı hem son vuruşlarda Sneijder, Yasin ve Bruma ile başarılı olamadı.
21. dakika belki maçın kırılma anıydı. Chedjou’nun hatasında Ahmet İlhan, Fatih’e golü attıramadı. 2 gol şansını harcayan Karabükspor 5 dakika sonra golü yedi. Kalecisinin hediyesinde Yasin boş kaleye ilk golü attı. Kalecinin bu hatası olmasa maçın gidişatı G.Saray açısından hiç iç açıcı görünmüyordu.
G.Saray üstündeki ölü toprağını atmış oldu. Hücum preste ısrarlı olan Umut’un kaptığı 2 top gol pozisyonu getirdi ama final pasları ve vuruşlar golü getirmedi.
Karabükspor oyundan düşmedi ilk yarının uzatmalarında Erdem’in frikiğinde Muslera mutlak golü çıkardı ve 2. yardaki olası paniği önlemiş oldu. Sneijder’in frikiğinde Karabük kalecisi Aziz 2. hediyesini verdi. Fakat çıkmayan candan umut kesilmez dercesine Karabükspor maçtan kopmasa da artık skor avantajı yakalayan G.Saray oyunun hâkimi oldu. Büyük efor sarf eden Umut, attığı golle emeğinin karşılığını almış oldu. Maça ağırlığını koyan G.Saray peş peşe bulduğu pozisyonları cömertçe harcadı. Son 20 dakikada Karabükspor’un ilk golü son 5 dakikada da 2. golü geldi. Tribünler bir anda buz kesti. Sneijder son noktayı koydu: 4-2
Maç öncesi bir pankart açılmıştı: “Hedefe 9 kala büyük taraftarın hep yanında.” Şimdi hedefe 8 kaldı.
Ama “Kalecinin hediyesi olmasaydı acaba ne olurdu” diye sormadan da edemiyorum.