Ne zaman Nihat Kahveci’ye ilişkin bir olay veya söylenti kulağıma gelse onun Real Sociedad’a transfer olmadan bir önceki sezon yaşadıkları aklıma gelir. Henüz 20’li yaşların başında olan genç Nihat, basın tribününün sağ tarafına düşen yerden maç izleyen bir grup Beşiktaş yandaşı tarafından ağza alınmayacak küfürlerle kişiliğini incitici bir karşı duruşa hedef olmaktaydı. Bazı maçlarda Nihat’ın onlara yönelik hareketlerde bulunduğuna da tanık olmuştuk. Nihat, Beşiktaş’tan bu tribün çekişmesi içerisinde ayrıldı. O günlerde Nihat’a yapılanlar, büyük Türk şairi Nâzım Hikmet’in dediği gibi ‘Sol mememin altındaki cevahiri karartacaktı’ neredeyse. Bu üzüntüyü o günlerde Turgay Demir de duyumsamıştır hiç kuşkusuz. Turgay ile bu konuyu karşılıklı konuşup yandaşların tutumuna anlam veremediğimizi sorguladığımızı da anımsamaktayım.

Her futbolcu gibi Nihat da gönenç içinde bir futbol yaşamı sürdürmek istemiştir. Çoğu Türk futbolcunun ülkemiz dışına çıktığında erken dönüş yapmasına karşın Nihat’ın gönenmek (mutlu olmak) isteği Beşiktaş’tan kaçar gibi uzaklaşmasının nedeni olabilir. Nitekim İspanya’da oynadığı yedi yıl boyunca erinç (huzur) içinde bir futbol dönemi geçirdi. İber Yarımadası’nda Endülüs’ün gol krallığına ortak olarak yüz akımız oldu.

En verimli döneminde 5 milyon dolara Real Sociedad’a gönderilen Nihat Kahveci, ağır sakatlıklar geçirip İspanya’da gözden düştükten sonra 4.5 milyon Avro transfer ederi ile Beşiktaş’a döndürülmüş, 30 yaşında üç yıllık sözleşme karşılığında 8.5 milyon Avro’yu da emeğinin karşılığı olarak garanti etmiştir. Nihat, çok haklı olarak “Ben Beşiktaş’tan zorla para almıyorum” diyor. Bu yakarış neyin göstergesidir? Hesap, kitap, iş bilmez yöneticilerin büyük kulüpleri borç batağının içine itmelerinin değil mi? “Ligde başka bir takıma gidip başarım gücü yüksek bir dönem geçirirse Beşiktaş yandaşlarına ne deriz” korkusuyla futbolcu alımı yapmanın değil mi?

Peki, Nihat Kahveci’nin Beşiktaş’a gelmesinde önemli pay sahibi olan Mustafa Denizli’nin “Nihat da Nihat” diye ayak diremesine ne demeli? Şurası açıktır ki yönetici futbolcudan anlamıyor, anlaması da gerekmiyor. Nihat’ın Beşiktaş’a alımı söz konusu olunca, onca yıl futbol oynamış, büyük takımların başında bulunmuş bir futbol adamı, alınacak futbolcunun nasıl bir başarım gücü olacağını bilemez mi? Nihat’ın, Beşiktaş’ta forma giymesinin yanlışlığını göremeyen Denizli’nin ikinci büyük yanılgısı sakatlıktan çıkmış, askere gittiği için sezon başı çalışmalarını gereği gibi yapamamış bir oyuncuyu ısrarla oynatıp gözden düşmesine neden olmasıdır.

Turgay Demir’e yapılan saldırının iler tutar bir yanı yoktur. Ancak bu saldırının başlangıcında Beşiktaş yönetimi ve Mustafa Denizli vardır. Turgay mutlaka yazıyordur ama bu konuya biraz daha ağırlık verirse olaylar arasındaki bağlantı da, Nihat’ın çırpınışının da ne anlama geldiği sağlıklı bir şekilde anlaşılabilir. O zaman Nihat’ın davranış ve söylem biçimi de geniş bir bakış açısı ile sorgulanabilir…

\n\n