Türkiye’nin terörle mücadelesinin başlıca fotoğrafı Anadolu’nun bütün il ve ilçelerindeki şehitliklerdir. Soma faciasından en büyük payı alan Kınık’ın Elmadere köyündeki mezarlığın hemen kıyısında madende yaşamını yitiren 10 gencimizin yan yana sıralı toprağına bakıp “İşte bizim maden şehitliğimiz” diyen köylü, aklıma ilk terörle mücadelemizi getirdi.
Türkiye’nin yıllarca başına bela olan teröre karşı gözünü kırpmadan ölüme giden Anadolu gençleri, askere de davul zurna çalınarak uğurlanmıştı. Ülke bütünlüğüne kasteden bu büyük belanın ardından şehitlik sözcüğünün yeniden gündeme gelmesi hüzün verici. Hüzünden öte kahredici olan; iyi bir planlamayla önlenebilecek maden kazalarının ülkemize terörle mücadeleyi akla getirecek kadar büyük bir zarar vermesi.
Elmadere köyünün o yeşilim yamaçlarında yan yana yatan madenci gençlerin hemen üstündeki çalılıklarda da iki Türk bayrağı gelenleri selamlıyordu.

***

100 haneli Elmadere köyünün neredeyse her evinde bir ateş var. Büyük acıyı yaşayanların başında iki oğlu Sami ve İlkay’ı kaybeden Hasan Yıldırım geliyor. Hasan Bey’in evi köyün girişinde dik bir vadinin hemen başında. Karısı ayakta durmakta zorlanıyor. Paylaşılması olanaksız bir acı yükünü hiç kimseyi yanına yaklaştırmadan taşımak ister gibi yarı büklüm duruyor. Torunlar 4 yaşındaki Sevcan ve 5 yaşındaki Sercan, babalarının işten sonra doktora gittiğini, çok geçmeden döneceğini biliyor.
Köyün geçmişteki başlıca geçim kaynağı hayvancılık artık para etmez olmuş. Tütünde de umduklarını bulamayınca köyün bütün gençleri madene vurmuş. Toprağın üzerindeki yeşil bereket değersizleşince çareyi toprağın altına girmekte bulmuşlar. Baba Hasan Yıldırım, “İki oğlumuzu toprağın altından çıkardık, toprağın altına gömdük” diyor, başka şeyler de söyleyecekmiş gibi kekeleyip susuyor. İki torununu kucağına alıyor, sarılıyor, az sonra adeta bir alev topuna sarılmış gibi birden ellerini çekiyor
Hemen karşıda Elmadere’yi soğuktan, rüzgârdan koruyacakmış gibi duran Alkaya tepesini gösteriyor Hasan Yıldırım, “Orada keklik çok olur” diyor. Çevredekiler köylülerin arada bir karşı dağa keklik avına çıktığını söylüyor ama Hasan Bey’in bu sözü niçin söylediğini kimse kestiremiyor.
Torunlar Sercan ve Sevcan’ı ben de kucağıma alıp “Bakın aileniz ne kadar büyüdü, ben de sizin Ankara’daki amcanızım” diye bir şeyler söylemeye çalışıyorum. Soran gözlerle bana bakıyorlar.

***

Elmadere, adını köyün hemen dibindeki berrak akan sudan alıyor. Değirmen dedikleri bölgede bir de alabalık çiftliği kurmuşlar. Dereyi geçerken bir cenaze aracı karşıdan geliyor. Bölgedeki karayollarında en çok rastlanan araçlardan.
İnsan bir giden canları, bir geride kalan yavruları, bir bunca acıya karşın kendini kurtarma çalışması dışında hiçbir kurtarma çalışması yapmayan yöneticileri düşünüyor. Kime kalleş diyeceğini bilemiyor.
Soma’nın dalga dalga çevresine yayılan acıyı paylaşmak için birkaç gün bölgede kalmayı düşünüyorduk ama zamansız kaybettiğimiz Meclis’in en çalışkan vekili, Türkiye’nin hükümetsiz ve koltuksuz bakanı Sevgili Ferit Mevlüt Aslanoğlu’nun son yolculuğunda bulunmamak olmazdı.
Aslanoğlu’nu toprağa verdikten sonra telefon çaldı. Elmadere’den arıyorlardı. Telefondaki ses titreyerek şunları mırıldandı.
 “Neler yapabilirim demiştiniz ama öncelikle Hasan Dayı’yı iyi bir psikiyatri servisine yatırmamıza yardımcı olmanız gerekiyor. Bu haldeyiz...”
Yas ilan edip insanların yas tutmasını yasaklayanlara...
Soma acısının karşısına da TOMA koyanlara...
Bu acıyı görüp gereğini yapmayanlara...
Lanet olsun!..